دیشب که باز باران...

دفتر اشعار محمد پاشائی

دیشب که باز باران، در کوچه ها قدم زد

فکر و خیال من هم، با عشق تو قلم زد

تو در کنار من باز، با ناز خفته بودی

صد بوسه برلبانت، لبهای من رقم زد 

خاطرات ناب

دفتر اشعار محمد پاشائی

با حضورت، لحضه هایم خاطراتی ناب شد

با وجودت، جویبار شعر من پرآب شد
با قدومت، شد گلستان دشت خشک زندگی
باطلوعت، روح تاریکی و شب در خواب شد 

یکُّ و دوُّ و سه وُّ چار، پنج و شیش و هفت و هشت

دفتر اشعار محمد پاشائی

یکُّ و دوُّ و سه وُّ چار، پنج و شیش و هفت و هشت

شد گلستان ، باغ  و بستان، کوه و دشت

پای کوبانُُ رخ نمود از پشت ابرها آفتاب

چشمه ساران گشت جاری و بیابان سبز گشت

من پر از میل شکفتن

دفتر اشعار محمد پاشائی

من پر از میل شکفتن، 

فارغ از درد نگفتن 

من پر از حرفم و اما،  

کوش یک گوش شنفتن 

خونه لبریز سیاهی  

کوچه از خاطره خالی  

واسه تسکین تن عشق  

دیگه نمونده مجالی

تنهاترین تنها منم

دفتر اشعار محمد پاشائی

 

تنهاترین تنها منم

آواره از روح و تنم 

افتاده از پایم ولی

چون نور سو سو می زنم 

رنجیده از این همرهان

گم کرده راه آشیان 

بر پیکر مصدوم عشق

هر لحظه می بینم سنان

تو ای ستاره سهیل من

دفتر اشعار محمد پاشائی

تو ای ستاره سهیل من 

بیا بتاب در شبم 

بیا بمان کنار من 

تو ای بهین بهانه ام