بیا ساقی بده پیمانه ای از آن می ناب

دفتر اشعار محمد پاشائی

بیا ساقی  بده پیمانه ای  از آن می ناب 

منم تشنه منم خسته  برایم چاره ای یاب 

از آن روز ی که من می را  ز دستت سرکشیدم 

شدم مست و برای عشق بازی پر کشیدم

ای دلبر افسونگر عاشق کش غدار

دفتر اشعار محمد پاشائی

ای دلبر افسونگر عاشق کش غدار 

در حسرت رویت شده ام سخت گرفتار 

من مست نگاهت به تماشای دو چشمت

دیوانه شدم کافر و مبهوت و گهی زار 

امیدم را نگیر از من

دفتر اشعار محمد پاشائی

 

امیدم را نگیر از من،

تو ای تنها نیاز من 

تبسم را تو اهدا کن

به لبهایم، به راز من

مرا می کش تو ای جانا،

مرا با ناز و آوازت 

بیا بنشین و مونس شو،

به شبهای داز من

هندیا آنکه ز اقلیم جفا جسته منم

دفتر اشعار محمد پاشائی

هندیا آنکه ز اقلیم جفا جسته منم 

شاعری رند و غزلخوان و همی گل سخنم 

خسته از جور زمان تشنه ی یک جرعه می 

در تمنای تو از جان و جهان در گذرم

خُنک آندم که از این دامگه آزاد شوم

دفتر اشعار محمد پاشائی

خُنک آندم که از این دامگه آزاد شوم 

بِگسسته رَسن و همنفسِ باد شوم 

پر گشایم به وطن در حرمِ حضرتِ دوست 

همچو مرغانِ حرم غرقه ی فریاد شوم 

در دلم داغی بزرگ، در سر هوای دیگری

دفتر اشعار محمد پاشائی

در دلم داغی بزرگ، در سر هوای دیگری 

مست و رسوای زمانم، مونسم چشم تری 

در خراباتی چنین آرام و بی آلام و دنج 

گوشه ای افتاده ام بی هیچ نوع بار و بری