HDMI چیست؟

در مشخصات بسیاری از تلویزیون‌های ال‌سی‌دی و سینمای خانگی می‌خوانیم که محصول مذکور دارای کابل HDMI است. اما به راستی کابل HDMI‌چیست و چه مزایایی برای مصرف کننده در بر دارد؟
 HDMI  یا High-Definition Multimedia Interface جدیدترین رابط تجهیزات صوتی-تصویری مانند تلویزیون‌های کیفیت بالا (HDTV) و سینمای خانگی (Home Theater) است. 
HDMI  می‌تواند با یک کابل 19 سیمی که از طریق سیستم USB (Universal Serial Bus) اتصال می‌یابد، پهنای باندی معادل 5 Gbps (5 گیگا بیت در ثانیه) را انتقال دهد. این محدوده دو برابر پهنای باند مورد نیاز برای ارسال صوت و تصویر چند کاناله است.
HDMI به سبب چنین قابلیت‌هایی از رابط‌های نسل‌های پیشین کارآمدتر می‌باشد. مانند کابل‌های تصویر مجزا (Component Video)، S-Video و تصویر ترکیبی (Composite Video).
HDMI   یک رابط سیگنال دیجیتالی غیرفشرده است. در گذشته هنگامی که کابل‌های رابط آنالوگ می‌خواستند سیگنال‌های دیجیتال را از یک منبع دیجیتال به منبع دیگری انتقال دهند ابتدا باید سیگنال دیجیتال با کیفیت بالا به سیگنال آنالوگ با کیفیت پایین‌تر تبدیل می‌شد و پس از انتقال یافتن برای پخش آن‌ها باید مجدداً از آنالوگ به دیجیتال تغییر حالت می‌داد، در هریک از این تبدیل‌ها کیفیت و صحت سیگنال دیجیتال اصلی کاهش یافته، مخدوش و دچار نویز می‌شد ولیHDMI   سیگنال را به همان صورت و با همان کیفیت انتقال می دهد.

HDMI   با پهنای باند و سرعت بالا می تواند علاوه بر تصاویر تا 8 کانال مجزای صوت را برای صداهای مجزای فراگیر انتقال دهد. در حالی که رابط‌های پیشین تصاویر برای انتقال صوت نیاز به کابل‌های مجزایی داشتند و بسیاری از مردم از کابل‌های صوت RCA L/R استفاده می‌کردند(RCA L/R کابل‌های قرمز و سفیدی هستند که جهت انتقال صدای استریو – چپ و راست - استفاده می‌شوند). کابل HDMI جایگزین تمامی کابل‌های درهم و برهم پشت دستگاه‌ها می‌شود.
HDMI استاندارد یعنی Type A، 19 سیم دارد و Type B آن 29 سیم.  Type B در کابردهای حرفه‌ای نظیر صنعت تصاویر متحرک یا انیمشن سازی استفاده می شود. با توجه به قابلیت داخلی HDMI، هر دو نوع هوشمند هستند؛ دستگاه‌ها می‌توانند از طریق این رابط با هم در ارتباط باشند و با اطلاعات کمکی عملکرد مجزایی را به صورت یکپارچه آماده کنند. این مشخصه (کارکرد متقابل) در تکنولوژی های پیشین وجود نداشت.
HDMI   تمامی فرمت‌های استاندارد تصویر را پشتیبانی می کند از جمله تصاویر پیشرفته (بهبود یافته) و کیفیت بالا را.
  همچنین با رابط های مشابه دیجیتالی از طریق کابل های DVI  / HDMI سازگار است. کابل DVI  / HDMI شامل یک کابل است که در یک سر آن کانکتورDVI (Digital Video Interface)  و سر دیگر یک کانکتور HDMI قرار دارد و به همین روش کارت‌های گرافیکی جدید که پورت DVI دارند می توانند از طریق پورت HDMI به دستگاه متصل شوند.
از سال 2005 تعدادی از تلویزیون‌های جدید با حداقل یک رابط  HDMI به فروش رسیده‌اند. بعضی از کارشناسان معتقدند که 2 رابط  HDMI قابلیت انعطاف و مورد استفاده‌ی بیشتری را برای مشتری ایجاد می‌کند و حتی برای کسانی که می‌خواهند دستگاه‌های بازی حرفه‌ای را به سیستم‌شان وصل کنند داشتن 3 رابط HDMI مناسب‌تر است.
رابط‌های چندگانه بیشتر همراه تلویزیون‌های دیجیتالی به بازار عرضه خواهند شد که البته پیشرفت تکنولوژی این رابط‌ها را بر روی دستگاه‌های بیشتری نصب خواهد کرد. هم اکنون این نوع رابط ها بر روی تمامی تلویزیون‌های پلاسما و LCD سری جدید ال‌جی و همچنین DVD Recorder‌های مدل RH250 و RH251 ال‌جی نصب شده و امکان بهره‌گیری از قابلیت‌های بی‌نظیر HDMIرا برای مصرف‌کنندگان این دستگاه‌ها فراهم ساخته است.

تهیه شده توسط  محسن باقری گرمارودی، کارشناس صفحات نمایشگر از مرکز خدمات گلدیران

همه چیز در باره اینترنت پرسرعت

 شیرجه در استخر اطلاعات

روزانه 20 هزار نفر به علاقه مندان ارتباط از طریق DSL در سطح جهان افزوده می شود و در حالی که در سال 2003، کمتر از یک میلیون کاربر از اینترنت پرسرعت استفاده می کردند و امروز فقط در ایران رقمی در حدود یک میلیون از این فناوری برای اتصال به اینترنت استفاده کرده اند.
    حالا دیگر ایرانی ها هم علیرغم تمام مشکلات استفاده از ADSL می توانند رویای کارکردن با اینترنت، آن هم بدون دغدغه دیسکانکت شدن، سرعت پایین و هزینه های بالای تلفن را تجربه کنند.
    هرجا هم صحبت از اینترنت پرسرعت است نام فناوری DSL هم به گوش می رسد و غیر از حرفه ای های دنیای شبکه بقیه به DSL به عنوان غول چراغ نگاه می کنند که می تواند آنها را به آرزوی شان برساند.
    
    اما DSL واقعاً چیست؟
    
    اینترنت: روش های دسترسی
    دور نیست زمانی که حجم صفحات اینترنتی به دلیل استفاده از متون بدون عکس آنقدر پایین بود که یک اتصال تلفنی از طریق مودم موسوم به Dialup برای آن لاین شدن کافی بود اما امروزه علاوه بر متون، عکس، صدا و تصویر نیز به جزیی جدانشدنی از وب تبدیل شده اند.
    کارکردن با یک اتصال 200/19 کیلوبیت در ثانیه قریب به نظر می رسد اما با این حال هنوز در تمام دنیا پرمصرف ترین نحوه دسترسی به اینترنت، روش Dialup است که در آن مودم ها سیگنال دیجیتال را به سیگنال آنالوگ و قابل فهم برای خطوط مسی تلفن تبدیل می کنند.
    از لحاظ تئوریک سیم مسی با این روش توانایی ارسال و دریافت داده ها را با سرعت 64 کیلوبیت در ثانیه دارد و با یک مودم 56K می توان انتظار سرعت دان لودی درحدود 7 کیلوبایت در ثانیه را داشت. در عمل البته هیچگاه امکان دستیابی به این ارقام ایده آل وجود ندارد، چون بین سوئیچ های مخابراتی نویزهایی به مسیر اضافه می شود که سرعت را پایین می آورد.
    اتصال از طریق مودم برای انجام بیشتر استفاده های کاربران از قبیل e-mail چت و وبگردی کافی است اما در این روش اشکال بزرگی نهفته است به نام اشغالی خطوط تلفن.
    همان طور که قبلاً ذکر آن رفت، کاربردهای نوین دنیای وب باعث شد متخصصان به فکر راه های جدیدی باشند تا از خطوط (narrow band) یا ظرفیت پایین به سمت خطوط (Broad band) یا ظرفیت بالا و باند پهن حرکت کنیم.
    اینترنت کابلی اختراع فیبر نوری و کاربردهای آن در صنعت مخابرات یکی از اتفاقات مهم در عرصه اینترنت بود.
    در اتصال با این روش کابلی مجزا (همانند سیم تلفن با برق) از سرویس دهنده اینترنتی تا محل سکونت کاربران کشیده می شود و از طریق مودم های مخصوصی با نام cable modem دسترسی 24 ساعته به اینترنت فراهم می شود.
    مسیر شرکت ارایه دهنده تا محله کاربر با فیبر نوری متصل می شود و بعد انشعاب آنها به منازل از طریق کابل کواکسیال (کابل هایی که در آنتن تلویزیون به کار می روند) سیم کشی می شوند.
    در این شیوه که استفاده از آن در آمریکا و کانادا به شدت رایج است سرعت بالایی در اختیار کاربران قرار می گیرد.
    ارتباط wireless در بسیاری از نقاط امکان سیم کشی مجزا و مجدد وجود ندارد و به همین دلیل فناوری نوینی در دنیا باب شده است که با استفاده از دکل های رادیویی می توان به انتقال سیگنال های دیجیتالی پرداخت و دسترسی پرسرعت را برای کاربران فراهم کرد.
    نکته مهم در این روش تاثیرگذاری مسایل نویز و تداخل امواج است و این که با توجه به وضعیت آب و هوا سرعت متغیری در اختیار کاربر خواهد بود.
    و بالاخره DSL اما هزینه بالای کابل کشی مجدد برای تک تک کاربران و قیمت بالای تجهیزات اینترنت بی سیم، بسیاری از کارشناسان را بر آن داشت که به دنبال فناوری جدید باشند که از طریق زیرساخت های موجود امکانات اینترنت پرسرعت را فراهم کند.
    DSL یکی از محبوب ترین روش هایی است که در پاسخ به چنین نیازی تعبیه شده و امروز به پرمصرف ترین شیوه دسترسی در اروپا بدل گشته است.
    از مهم ترین دلایل این محبوبیت می توان به عناوین زیر اشاره کرد: شما می توانید ضمن ارتباط با اینترنت، از خط تلفن خود برای مکالمات صوتی استفاده کنید.
    سرعت این ارتباط خیلی بالاتر از یک مودم معمولی است (mbps/15) در مقایسه با 56kbps مودم های کنونی. در این شیوه لزوماً نیازی به کابل کشی جدید ندارید بلکه می توانید از خط تلفن معمولی خود برای ارتباط استفاده کنید.
    از جمله مزایای این روش دسترسی مدرن می توان به ارتباط دایمی با شبکه اینترنت و عدم قطعی، هزینه شارژ ماهیانه پایین تر، مدیریت ساده تجهیزات آن و پشتیبانی از کلیه پروتکل ها و بهره وری از آخرین امکانات سوئیچ ها چون: IP PACKET FILTERING، TRAFFIC SHAPING، VLAN اشاره کرد.
    
    هم تلفن هم اینترنت؟
    بی شک اولین سؤالی که در مورد DSL مطرح می شود این است که چگونه از خط تلفن می توان به طور همزمان برای مکالمات تلفنی و ارتباط on line با اینترنت استفاده کنید؟
    همان طوری که همگی می دانید سیستم تلفن استاندارد مبتنی بر یک زوج سیم مسی است که مخابرات منطقه آن را در خانه شما نصب می کند. سیم های مسی دارای مقدار زیادی فضا برای حمل اطلاعات بیش از مکالمات تلفنی هستند. استفاده از بخش بسیار کوچکی از کل عرض باند سیم مسی جنبه تاریخی دارد.
    همچنین محدود شدن فرکانس ها از طرف دیگر به سوئیچ ها، تلفن ها و سایر تجهیزات ارتباط دارد که مسئولیت انتقال صوت را بر عهده دارند، اما در سیستم DSL مبنای کارکد براساس انتقال دیجیتال اطلاعات و صوت پایه گذاری شده به همین دلیل بر محدودیت های موجود در سیستم آنالوگ کنونی غلبه کرده است.
    پس تا این جا سه مزیت عمده DSL را برشمردیم که دلیل اصلی محبوبیت آن در دنیا (از جمله اروپا و در آسیای دور از جمله کره) است.
    اول : A DSL از همان زوج سیم های تلفن معمولی استفاده می کند، یعنی نیاز به سیم کشی جدید از مرکز مخابرات یا ISP به خانه ها نیست و لذا از این جهت هیچ هزینه ای صرف نمی شود.
    دوم: در A DSL شما همواره به اینترنت متصل هستید و در عین حال می توانید از تلفن یا فاکس خود هم استفاده کنید، یعنی خط تلفن شما هیچ وقت به دلیل استفاده از اینترنت اشغال نمی شود.
    سوم: تجهیزات سخت افزاری استفاده از DSL برخلاف سیستم های ماهواره ای بسیار ارزان قیمت هستند.
    و علاوه بر اینها شما مزایای دیگری در اختیار خواهید داشت مثل داشتن یک IP ثابت یا استاتیک که در استفاده حرفه ای وب به شدت سودمند است.
    
    کمی فنی تر
    اما هر جا از DSL صحبت می شود، پیشوند A نیز با آن وجود دارد، مفهوم A DSL دقیقاً چیست؟
    A DSL در واقع یکی از گونه های DSL است که مخفف کلمات Asymmetric Digital line Subscribe است و عموماً برای مصارف خانگی از آن استفاده می شود، ADSL در شرایط ایده آل امکان دریافت اطلاعات با سرعتی معادل دو مگابایت در ثانیه و ارسال اطلاعات با سرعتی در حدود 256 کیلوبیت در ثانیه را فراهم می کند.
    در روش DSL علاوه بر مودم هایی که کاربر و سرویس دهنده برای ارتباط با هم نیاز دارند دو وسیله دیگر لازم است.
    اولی splitter به منظور جدا کردن صوت و Data که به طور همزمان روی خط مسی در تکنولوژی X DSL فرستاده می شوند، کاربرد دارد و دومی DSLAM که خطوط ارتباطی جهت یافته از سوی مشترکان را دریافت می کند و آنها را روی یک خط ارتباطی واحد با ظرفیت بالا به اینترنت منتقل می کند.
    
    استانداردهای جدیدتر
    در ژانویه 2003 سازمان ITU (سازمان بین المللی استانداردهای مخابراتی) پس از فروش حدود پانزده میلیون مودم ADSL در سطح جهان، مشخصات جدیدی را برای این استاندارد منتشر نمود. سری مودم های ADSL را در جهان به خود اختصاص می دهند و ITU سعی فراوانی جهت توسعه آن دارد. استانداردهای جدید با نام های ADSL2 و ADSL2+به بازار معرفی شده اند. ADSL 2+ برای اولین بار موفق شد نرخ گذر دهی در جهت دریافت (downstream ) را به 24 مگابیت در ثانیه برساند و گونه ای از ADSL2 که در اکتبر 2003 معرفی شد،حداکثر مسافت قابل دسترسی را به بیش از 6 کیلو متر رساند. افزایش کارآیی در استانداردهای فوق در واقع انعکاسی از نیاز استفاده کنندگان و فراهم کنندگان خدمات ADSL در ارتباط با افزایش نرخ گذردهی و مسافت قابل استفاده است.
    سرعت بالای این گروه از مودم های DSL ، به فراهم کنندگان خدمات، امکان ارائه خدماتی همچون ویدئوی on-line را می دهد. با وجود ارتقاء صورت گرفته مودم های جدید به طور کامل با مودم های نسل پیشین خود سازگار هستند. به این ترتیب فراهم کنندگان خدمات نیازی به جایگزینی سیستم های موجود خودندارند و امکان توسعه تدریجی را می یابند.
    
    بهبود کارآیی:
    ADSL2 به شکلی طراحی شده که در خطوط مخابراتی و با وجود تداخلات ناشی از مکالمات تلفنی به نرخ گذردهی و مسافت بیشتری دست یابد. بهبود در تکنیک مدولاسیون، کاهش سرباره، بهره وری بیشتر در مکانیسم کدینگ، بهبود فرآیند آماده سازی مودم، ارتقاء الگوریتم های پردازش سیگنال و کاهش در نسبت لازم برای سیگنال به نویز(SNR ) برخی از تغییرات انجام گرفته جهت دستیابی به اهداف فوق هستند.
    
    کاهش اتلاف در پهنای باند:
    در مودم های معمولی ADSL ، سرباره های ارتباطی از یک مقدار ثابت دارند و در مجموع 32Mbps از ظرفیت گذردهی را به خود اختصاص می دهند. این مقدار سرباره در مسافت های طولانی که ظرفیت گذردهی تا 128Kbps کاهش می یابد، بدین معنی اتلاف 25 درصدی خواهد بود. در مقابل در مودم های جدید، مقدار سرباره متناسب با نوع کاربرد و شرایط خط ارتباطی از 4Kbps تا 32Kbps انتخاب می گردد که تا 8 برابر کاهش اتلاف را نشان می دهد.
    به طور همزمان به کارگیری تکنیک کدینگ Reed-Solomon در مودم های جدید، بهره وری کدینگ را افزایش داده و به کاهش پدیده تداخل ناشی از امواج رادیویی AM کمک می کند.
    افزایش کارآیی کدینگ و کاهش اتلاف به افزایش نرخ گذردهی در مودم های ADSL2 نسبت به انواع پیشین منجر گردیده است.افزایش نرخ گذردهی در مسافت های بالای 5 کیلومتر در حد 50Kbps و افزایش مسافت در حد 180 متر است که در مجموع فضای قابل پوشش را تا 6 درصد افزایش می دهد.
    
    سایر ویژگی ها:
    • تشخیص خودکار: تشخیص خودکار کار آیی در مودم ADSL2 به مراتب بهتر از سلف خود انجام می گیرد، به این ترتیب که مودم های هر دو طرف ارتباط قادر به اندازه گیری میزان نویز، شدت تضعیف و نسبت سینگال به نویز هستند. اطلاعات فوق در اختیار نرم افزار مدیریت شبکه قرار می گیرد تا در انجام فرایند نصب و خدمات پس از نصب شرکت های فراهم کننده خدمات به کار گرفته شود.
    • شروع سریع: آغاز به کار در ADSL2 بسیار سریعتر از گونه های پیشین و در مدت 3 ثانیه انجام می گیرد، در صورتی که همین زمان در مورد مودم های ADSL در حدود 10 ثانیه است.
    • دیتای اختصاصی: یک گزینه اختیاری در ADSL2 وجود دارد که استفاده از پهنای باند تلفنی (POTS ) را برای ارسال دیتا در جهت ارسال (Upstream ) امکان پذیر می کند. این گزینه برای مکان هایی که دارای دو یا چند خط تلفن هستند و نیازی به استفاده از قابلیت تلفنی ADSL2 ندارند، مفید خواهد بود.
    
    بهبود در مدیریت توان الکتریکی :
    نسل اول مودم های ADSL در تمام مدت با حداکثر توان مصرفی کار می کنند که اتلاف انرژی و افزایش حرارت از نتایج آن است. در مقابل ADSL2 مانند یک کامپیوتر شخصی قادر است به حالت آماده باش (Stand by ) در آید و مصرف توان را به حداقل برساند. در این حالت، مودم علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی، حرارت کمتری نیز تولید می کند که به کارگیری آن را در ایستگاه ها ی مرکزی آسانتر می سازد. انتخاب اینکه مودم در کدام حالت ( عادی یا آماده باش) کار کند، با توجه به نرخ ترافیک عبوری یا بدون فعالیت ماندن مودم برا ی یک مدت مشخص تعیین می شود.
    برای مثال زمانی که فایلی بزرگ از روی اینترنت بارگذاری می شود، ADSL2 در حالت توان کامل قرار می گیرد تا گذردهی را به حداکثر برساند. اما با کاهش ترافیک (برای مثال در زمانی که یک صفحه وب معمولی مطالعه می شود) مودم به حالت L2 فرو می رود و توان مصرفی را کاهش می دهد. البته مودم همواره آماده است تا به سرعت به حالت عادی بر گردد و تمام این تغییرات بدون درگیر شدن برنامه های کاربردی و بدون از دست رفتن حتی یک بیت از اطلاعات انجام می گیرد. در صورتی که مودمی برای مدتی خاص بدون هر گونه ترافیکی باقی بماند، می تواند به پایین ترین حالت مصرف انرژی یعنی L3 برود. در این حالت 3 ثانیه برای بازگشت مجدد به وضعیت عادی زمان لازم است.
    
    تطبیق نرخ انتقال:
    خطوط تلفن معمولا” در قالب کابل های چند رشته ای (با حداقل 25 رشته سیم) به کار گرفته می شوند. یکی از آثار فیزیکی به کار گیری کابل های چند رشته ای، امکان القای الکترو مغناطیسی علائم الکتریکی یک رشته سیم دیگری است که به همشنوایی (crosstalk ) موسوم است. همشنوایی به همراه رطوبت، تغییر درجه حرارت و تداخلات ناشی از رادیوهای AM، از مهمترین عوامل کاهش کارآیی در خطوط ADSL محسوب می شوند.
    ADSL2 به کمک یکی از قابلیت های خود موسوم به «تطبیق پیوسته نرخ انتقال » بدون ایجاد تداخل در فرایند ارائه خدمات، شرایط کانال ارتباطی را تشخیص داده و نرخ انتقال را با شرایط فوق هماهنگ می کند. برای مثال شروع به کار فرستنده یک ایستگاه رادیویی محلی می تواند شرایط جدیدی را برای خطوط مخابراتی آن منطقه ایجاد کند که در این صورت ADSL2 بدون آنکه کاربر را متوجه سازد، نرخ انتقال خود را با شرایط فوق تطبیق می دهد.
    
    ADSL2 چندتایی(Bounded ADSL2 ):
    فراهم کنندگان خدمات طیف گسترده ای از مشتریان را پوشش می دهند و بدیهی است که با نیازها و خواسته های متفاوتی روبرو باشند، مشتریان تجاری معمولا خواستار نرخ گذردهی بالاتر از مقادیر استاندارد هستند. خوشبختانه ADSL2 این قابلیت را دارد که با به کارگیری همزمان چند رشته سیم به نرخ بالاتری دست یابد. تکنیک به کار گرفته شده اقتباسی از تکنیک مالتی پلکس وارونه در شبکه های ATM است. در این تکنیک اطلاعات در مبدا به قطعاتی تقسیم می شوند که هر یک بر روی یکی از کانال های موجود ارسال می شود، در گیرنده فرایند عکس انجام می پذیرد و با سر هم کردن قطعات فوق، اطلاعات اولیه بازسازی می شود.
    
    روش های انتقال همزمان صدا بر روی ADSL2 :
    یکی از ویژگی های مودم های ADSL، تقسیم طیف فرکانسی یک خط تلفن به دو بخش مستقل با مشخصات متمایز است که این دو بخش به مکالمات تلفنی (POTS ) و تبادل دیتا اختصاصی دارند. به این ترتیب دارندگان مودم های ADSL قادر به استفاده همزمان از خط تلفن خود خواهند بود، بدون آنکه اختلالی در فرایند ارسال و دریافت دیتا ایجاد کنند.
    مودم های ADSL2 ، علاوه بر این، امکان برقراری ارتباطات صوتی از طریق تکنیکی موسوم به «صدای کانالیزه شده بر روی(CVODSL DSL ) » را فراهم می کند.
    CVODSL یک کانال به پهنای 64 کیلو هرتز را از داخل پهنای باند مربوط به ADSL2 می باشد و به طور کلی با تکنیک های معمول انتقال صوت بر روی مودم های DSL (مانند VOLP یا VOATM )که مبتنی بر تبدیل صوت به ترافیک بسته ای دیتا می باشند، متمایز است.
    با استفاده از تکنیک CVODSL صوت به صورت دست نخورده و بدون تبدیل باقی می ماند و سرویس دهنده قادر خواهد بود تا 4 خط تلفنی را بر روی یک خط ADSL2 ایجاد کند.
    
    ADSL2+ :
    سیر پیشرفت مودم های ADSL با معرفی (G.299.5 ) ADSL2+ باز هم کامل تر گردید. در ADSL2+ افزایش دو برابری پهنای باند از 1.1 مگاهرتز به 2.2 مگاهرتز ، در مسافت های کمتر از 1500 متر، نرخ دریافت را تا دو برابر افزایش می دهد. طیف فرکانسی بزرگتر،همچنین ADSL2+ را نسبت به معضل همشنوایی مقاومتر می کند.
    
    ضمائم استاندارد:
    کاربردها و شرایط خاص،مشخصات ویژه ای را طلب می کند که در استانداردهای اصلی ADSL وجود ندارد. ضمائم به منظور پوشش دادن به این شرایط خاص ایجاد گردیده اند.به طور کلی هر ضمیمه از بخشی از پهنای باند ADSL برای کاربردی خاص استفاده می کند و بسیاری از ضمائم اولیه ADSL برای استانداردهای نسل جدید ADSL2+ و ADSL2+ نیز کاربرد دارند.
    
    ضمیمهA :
    متداولترین گونه ADSL می باشد که در آمریکای شمالی،اروپا و آسیا کاربرد دارد. در این ضمیمه،بخش پایین پهنای باند برای ارتباطات عادی تلفنی و بخش های بعدی به ترتیب برای ارسال و دریافت دیتا مورد استفاده قرار می گیرد.
    
    ضمیمهB :
    شبیه به گونه A می باشد ،با این تفاوت که برای خطوط تلفن LSDN کاربرد دارد. تلفن LSDN نسبت به تلفن عادی از پهنای باند بیشتری استفاده می کند . ضمیمه B به طور گسترده ای در کشور آلمان به کار گرفته شده است.
    
    ضمیمهC :
    خاص سیستم مخابراتی تلفن ژاپن طرح شده است که در واقع گونه خاصی از استاندارد LSDN می باشد.
    
    ضمیمهI:
    نسخه جدیدی از ضمیمه c می باشد که نرخ گذردهی را در سمت دریافت تا دو برابر افزایش می دهد.
    
    ضمیمهj :
    این گونه به صورت کاملا”دیجیتالی کار می کند و فضای اختصاص یافته به ارتباطات تلفنی را برای افزایش نرخ گذردهی دیتا به کار می گیرد .
    
    ضمیمهL :
    یکی از جدیدترین ضمائم استاندارد ADSL2 می باشد که در بازار با نام ADSL2 «گسترش یافته (RE-ADSL2 )»شناخته می شود. RE-ADSL2 با افزایش توان ارسال علائم بر تضعیف حاصل از خطوط طولانی غلبه می کند. نتیجه حاصل افزایش 37 درصدی در فضای قابل پوشش می باشد. البته توان اضافی RE-ADSL2 در فواصل کوتاه تر نیز به افزایش نرخ گذردهی نسبت به استاندارد پایه ADSL کمک می کند.
    
    پیش بینی ها:
    از آنجایی که ارتقاء استاندارد ADSL به سطح ADSL2 و ADSL2+ در ITU ناشی از خواست فراهم کنندگان خدمات و استفاده کنندگان این فناوری بوده است، بدیهی است که کلیه پیش بینی ها انتظار تکرار موفقیت ADSL را در انواع جدید آن نیز دارند.
    
نویسنده: سوگل امیری (ماهنامه تحلیلگران عصر اطلاعات)

پلاسما یا LCD مسئله این است

 شاید زمانی که دو تلویزیون LCD و پلاسما را در کنار هم ببینید ، متوجه تفاوت بین آن دو نشوید ، چون به هر حال هر دو مدل صفحه تخت هستند ، اما حقیقت این است که برای ساخت این دو ، از دو فناوری متفاوت استفاده شده است . این دو استاندارد تلویزیونی صفحه تخت برای خود مزیت هایی دارند ، اما تفاوت هایی هم بین آنها وجود دارد . و اما این تفاوت ها چیست و آیا بین این دو ، انتخاب بهتر کدام است؟
    
    تفاوت بین فناوری های LCD و پلاسما
    شاید ظاهر تلویزیون های LCD و پلاسما مشابه هم باشند ، اما شباهت آنها در صفحه تخت و مدل باریک شان خلاصه می شود. تلویزیون های پلاسما همانطور که از نامشان بر می آید، از ماتریسی از سلولهای کوچک گاز پلاسما تشکیل شده اند که از طریق ولتاژهای الکتریکی خاصی برای ایجاد تصویر استفاده می کنند . تلویزیون های LCD ( صفحه نمایش کریستال مایع ) همانند ساندویچ هایی از جنس کریستال مایع هستند که بین دو صفحه شیشه ای محصور شده اند . تصاویر از طریق شارژ الکتریکی متفاوتی که به کریستال ها وارد می شود ، ایجاد می شود . هر کدام از این فناوری ها نقاط ضعف و قدرت خاص خودشان را دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
    
    آیا تفاوتی بین کیفیت تصویر بین تلویزیون های پلاسما و LCD و تلویزیون های CRT معمولی وجود دارد ؟
    اینکه پشت صفحه نمایش چه اتفاقی می افتد برای ما مهم نیست ، بلکه نحوه عملکرد تلویزیون از اهمیت بیشتری برخوردار است . از این لحاظ هر دو تلویزیون LCD و پلاسما تصاویر فوق العاده ای ایجاد می کنند ، اما با این حال بسیاری از طرفداران سینما های خانگی و گیم بازها همچنان معتقدند تلویزیون های CRT تصاویر بهتری دارند ( در صورتی که جدید ترین تلویزیون های پلاسما مدل های خوبی هستند و تلویزیون های LCD نیز از نظر کیفیت در حال پیشرفت سریعی هستند ).
     همین متخصصین سینمای خانگی به شما خواهند گفت برای سینماهای خانگی ساده ، تلویزیون های پلاسما کمی بهتر از LCD ها هستند . علت آن هم این است که تلویزیون های پلاسما می توانند رنگ سیاه را بهتر از LCD ها نمایش دهند که در نتیجه کنتراست و جزئیات بهتری در سریال ها و فیلم هایی که در فضای تیره تر و یا شب فیلمبرداری شده اند نمایش داده می شود . طبیعت فناوری LCD به گونه ای است که نور پس زمینه از میان لایه های LCD می درخشد ، در این حالت رسیدن به رنگ سیاه کامل کمی دشوار است ، چون همیشه بین پیکسل ها جذب نور وجود دارد. البته این حالت با ساخت هرنسل جدید از LCD ها ، بهبود می یابد.
    
    پلاسما چه مزیتی نسبت به LCD دارد ؟
    تلویزیون های پلاسما علاوه بر داشتن کنتراست بهتر به علت امکان نمایش رنگ سیاه قوی تر، زوایای دید بهتری نیز نسبت به تلویزیون های LCD دارند . زوایای دید بدین معنا است که شما در چه فاصله ای نسبت به تلویزیون در هردو طرف آن می توانید بنشینید تا کیفیت تصویر آن تغییر نکند . در تلویزیون های LCD اگر کمی دورتر از زوایای دید قرار بگیرید ، تغییراتی در رنگ و روشنی تصاویر مشاهده می کنید ، در صورتی که تصویر در پلاسما ها تقریبا ثابت است . البته این حالت در حال تغییر است چرا که تعداد زیادی تلویزیون LCD با زوایای دیدی برابر یا بیشتر از برخی تلویزیون های پلاسما وارد بازار می شوند. تلویزیون های پلاسما همچنین رنگ های درخشان تری تولید می کنند که باز هم به علت جذب نور در تلویزیون های LCD است که روی غلظت رنگها تاثیر می گذارد . نکته دیگری که در این مقایسه گفته می شود این است که برخی تلویزیون های LCD ، تصاویر را تار نشان می دهند ، مخصوصا این مساله هنگام نمایش بازی های ورزشی و صحنه های پر تحرک در فیلم ها مشاهده می شود . با اینکه این نکته در مدل های قدیمی تر بیشتر مشاهده می شد ، اما در مدل های جدید تر این عیب بسیار بهتر شده ، به صورتی که درمقایسه این مورد بین LCD ها و پلاسماها می توان از آن چشم پوشی کرد. برای امتحان این موضوع زمانی که می خواهید تلویزیون LCD بخرید ، زمان پاسخگویی پیکسل را که با ms ( میلی ثانیه ) مشخص شده است چک کنید. هرچه این عدد کمتر باشد،کیفیت تصویر هنگام پخش صحنه های با حرکت سریع بهتر است.
    تا مدتی پیش مهمترین برتری پلاسما ها در مقایسه با LCD ها ، قیمت آنها بود ، مخصوصا در مدل های با صفحه نمایش های بزرگ . طی چند ماه اخیر این مساله کمی تغییر کرده است، چراکه LCD ها در قیمت و وضوح تصویر با پلاسما یکسان شده اند .
    LCD چه مزایایی نسبت به پلاسما دارد ؟
    تلویزیون های LCD علاوه بر رقابت بر سر قیمت با پلاسما ها ، در چندین بخش مهم نیز برتری دارند. LCD ها وضوح بالاتری نسبت به پلاسماهایی با ابعاد مشابه دارند ، که به معنای تعداد بیشتری پیکسل روی صفحه نمایش است . اگر شما از جمله افرادی هستید که نسبت به کیفیت تصویر حساسیت دارید و می خواهید تمام پیکسل های یک فیلم با وضوح بالای1080i/p را پیکسل به پیکسل ببینید ( البته به شرطی که دیگر امکاناتتان نیز این امکان را به شما بدهند )، در این صورت تلویزیون های LCD انتخاب شما خواهند بود. البته تلویزیون های پلاسما درجه یک هم می توانند فیلم های 1080P را نمایش دهند ، در این صورت انتخاب خیلی ساده نخواهد بود.
    تلویزیون های LCD مصرف برق کمتری دارند و طبق بررسی ها در حدود 30 درصد کمتر از پلاسما برق مصرف می کنند. LCD ها پر نور تر از پلاسما ها با ابعاد مشابه هستند که در این صورت هم می توان به راحتی تلویزیون را هم روی دیوار نصب کرد و هم هنگام رفت و آمد آن را مشاهده کرد.
    کارشناسان معتقدند تلویزیون های LCD عمر مفید بیشتری نسبت به پلاسما ها دارند. این مساله در مورد مدل های قدیمی تر پلاسما صحیح بود ، این مدل ها نیمی از درخشش تصویر خود را بعد از 20 هزار ساعت کار ، از دست می دادند. در نسل جدیدتر پلاسما ها این عدد بین 30 هزار تا 60 هزار ساعت رسیده در صورتی که در تلویزیون های LCD، عمرمفید 60 هزار ساعت تضمین شده است . شاید شنیده باشید که تلویزیون های پلاسما مشکل سوختن پیکسل ها را دارند ، که البته این مشکل معمولا بین LCD ها به چشم نمی خورد. زمانی بیشتر این اتفاق می افتد که تصویری برای مدت طولانی روی صفحه بماند و باعث می شود سایه آن تصویر کم کم بسوزد. البته فناوری ساخت پلاسما ها بهتر شده و در مدل های جدید تر به علت افزودن امکاناتی مانند محافظ های صفحه نمایش این مشکل کمتر دیده می شود ، اما همچنان این مشکل وجود دارد . بعد از چند روز استفاده ، تصویر سوخته شده محو می شود و دیگر دیده نمی شود.
    
    
    
    کدامیک نسبت به هزینه پرداخت شده ، مزیت بهتری دارند : پلاسما یا LCD ؟
    اگر می خواهید تلویزیونی با صفحه نمایش بزرگ بگیرید ، ( مثلاَ 50 اینچ به بالا) پیشنهاد ما انتخاب مدل های پلاسما است. پلاسما ها نسبت به قیمتشان کیفیت بهتری دارند، و با اینکه وضوح تصویر LCD ها بالاتر است ، اما همچنان کیفیت تصویر پلاسما ها بهتر است. نکته قابل توجه دیگر هنگام خرید تلویزیون های LCD و پلاسما ، داشتن TV Tuner یا تنظیم کننده تصویر است . بسیاری از مدل ها تیونر آنالوگ دارند، که برای تنظیم مدل های با صفحه نمایش بزرگ ، کار بسیار دشواری است . بهتر است اگر می توانید مدلی HD Tuner تهیه کنید.
    اما اگر تلویزیونی با صفحه نمایش های کوچکتر می خواهید ( 15 تا 42 اینچی ) ، LCD انتخاب بهتری است. و بهترین نکته هم این که قیمت تلویزیون های LCD مرتب در حال پایین آمدن است.

نویسنده: مانا مهرآیین

14 دلیل مهم برای استفاده از JetAudio به جای Windows Media Player

برنامه Windows Media Player یقینأ پر استفاده ترین نرم افزار پخش کننده فایلهای صوتی و تصویری در جهان میباشد. این نرم افزار هم در نسخه های جدیدی که ارائه داده است قابلیتهای جدیدتر و متنوع تری را در خود گنجانده است. اما نرم افزارهای دیگری نیز هستند که توانایی های دیگری نیز دارند که Windows Media Player از آنها بی بهره است. یکی از معروف ترین آنها نرم افزار JetAudio است. در این ترفند قصد داریم 14 قابلیت مهم را برای شما مطرح کنیم که در JetAudio وجود دارد ولی در Media Player موجود نیست.


1- Rip کردن سی دی Audio در Windows Media Player فقط با فرمتهای WMA و در نسخه های جدیدتر Mp3 امکان پذیر است در صورتی که در Jet Audio با فرمتهای *.APE & *.FLAC & *.MP3 & *.MPC & *.OGG & *.SPX & *.WAV & WMA ( Windows Media Player 7 ) & *.WMA ( Windows Media Player 9) & Real Player
امکان پذیر است

2- Convert یا تبدیل فرمتهای صوتی و تصویری در Windows Media Player وجود ندارد در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد و باعث بی نیاز شدن از نصب بسیاری از نرم افزارهای تبدیل کننده فرمتهای صوتی و تصویری می شود
( کلیک بر روی دکمه Convert بر روی منو نرم افزار و انتخاب Convert Video Or Convert Audio که Video تبدیل فرمتهای تصویری به یکدیگر و Audio تبدیل فرمتهای صوتی به یکدیگر )

3- ضبط صدا یا Record که در Windows Media Player وجود ندارد در Jet Audio وجود دارد و باعث می شود با این قابلیت بیشتر صداهای خروجی کامپیوتر را ضبط کرد مانند ضبط کردن از میکروفن و Mono mix و Phone line و....
در نتیجه باعث بی نیاز شدن از نصب بسیاری از نرم افزارهای ضبط صدا شد .
( کلیک بر روی دکمه Record و انتخاب منبع صدا و انتخاب مقصد و فرمت فایل صوتی )

4- رایت سی دی یا Burn که در Windows Media Player وجود دارد اما برای رایت یک سی دی Audio از فایلهای MP3 مدت بسیاری طول می کشد زیرا Windows Media Player ابتدا آنها را تبدیل به فرمت فایلهای Audio می کند و سپس رایت می کند که مدت زیادی طول می کشد در حالی که در Jet Audio برای رایت سی دی Audio به راحتی هر فرمتی را در مدت اندک بر روی سی دی رایت می کند

5- پاک کردن سی دی های Rerwrite یا CD-RW در Windows Media Player وجود ندارد در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد (کلیک بر روی دکمه Burn و سپس کلیک بر روی دکمه Erase CD-RW )

6- دانلود کردن موزیک ، که در Windows Media Playerوجود ندارد اما در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد ( کلیک بر روی دکمه Get Music و انتخاب 1000 Free MP3s From eMusic! و کلیک بر روی دکمه Get Music و انتخاب SoundBuzz Digital Music Downloads و دانلود جدیدترین موزیکها از این وب سایت ها )

7- کلیدهای میانبرهای انتخابی که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد ( کلیک بر روی Preferences در گوشه سمت راست پنجره ی Jet Audio و در سمت چپ ، General را گسترش دهید و Hot Keys را گسترش دهید حالا دکمه های انتخابی تان را در کنارش تیک بزنید)
8- چت کردن که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. شما به مسیر نصب برنامه Jet Audio بروید و بر روی jetCast.exe دابل کلیک کنید و با این نرم افزار که در مجموعه نرم افزار Jet Audio وجود دارد وارد شوید و بر روی شمایل ماهواره در سمت گوشه چپ کلیک کنید و به راحتی با دوستان خود چت کنید

9- میکس و ضبط کردن صدا که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد برای استفاده از این قابلیت به مسیر نصب برنامه Jet Audio بروید و بر روی JetRecorder. exe دابل کلیک کنید و وارد برنامه شوید و لذت ببرید

10 – داشتن تقویم که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. این قابلیت روی پنجره اصلی برنامه در سمت راست است .

11 – قابلیت Goto tray یا مخفی شدن که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. این قابلیت روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، راست و به شکل یک فلش است که باعث می شود این برنامه به صورت یک بالن در سمت راست Taskbar برود .

12- تبدیل شدن به Taskbar که این قابلیت در Windows Media Player تا حدودی وجود دارد اما در Jet Audio منحصر به فرد است . برای این کار ، روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، راست بر روی دکمه سمت راست " ؟ " کلیک کنید.

13- Skin که این قابلیت در Windows Media Player وجود دارد و در Jet Audio هم وجود دارد برای تغییر Skin یا پوسته برنامه بر روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، چپ بر روی دکمه Skin کلیک کنید و در پنجره باز شده Skin مورد نظر خود را انتخاب کنید و یا برای دانلود Skin های جدید بر روی دکمه Get More skins from web! در سمت راست کلیک کنید

14- کم تر اشغال کردن Ram رایانه . Jet Audio از Windows media player کم تر Ram را اشغال می کند در موقع پخش ، که این باعث بهتر شدن سرعت رایانه می شود .

منبع:آی تی ست