چگونه می توان بهترین (ISP) را پیدانمود؟

چگونه می توان بهترین شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) را پیدانمود؟
ISP شرکتی است که امکان برقراری و دسترسی به اینترنت را برای شما فراهم می آورد. انتخاب صحیح این شرکت تأثیر بسزایی در سرعت اتصال و مرور صفحات اینترنت دارد. لذا در این قسمت سعی کرده ایم عواملی که باعث بالا رفتن کیفیت خدمات قابل ارائه ISP می گردد را بررسی نماییم.

چگونه یک برنامه کسب و کار بنویسیم؟

برنامه کسب و کار یا طرح توجیهی برای یک پروژه یا فعالیت تجاری در هر سازمان اقتصادی بزرگ و شرکت کوچکی به عنوان یک سند اصلی تلقی می شود که مقیاسی خواهد بود برای کارمندان و مدیران تا بواسطه آن بتوانند میزان موفقیت های خود و شرکت را بسنجند و برای فعالیت های آتی خود تصمیم گیری کنند. این برنامه بر اساس توانایی های شرکت در نیروی انسانی, تجهیزات و سرمایه تهیه می شود.
به عنوان مثال داشتن یک برنامه کسب و کار مناسب هنگام ارائه تقاضای دریافت وام ازموسسات اعتباری همچون بانک ها نقش موثری در تصمیم گیری آنها برای حمایت از شرکت شما و پروژه های در دست اجرای شما دارد.
در ادامه با اطلاعات مورد نیاز برای تهیه یک برنامه کسب و کار آشنا می شویم.

گذرگاه USB چگونه کار می‌کند؟

کنترل کننده‌ی USB که شامل مجموعه‌ای از اتصالات و تراشه‌های اختصاصی است به عنوان رابط بین نرم‌افزار و سخت‌افزار عمل می‌کند. برنامه‌های کاربردی , سیستم‌عامل و راه‌اندازهای دستگاه ـ که جزئیات مربوط به نحوه‌ی کار وسایل سخت‌افزاری بخصوص را فراهم می‌کنند ـ دستورات و داده‌ها را به هاب میزبان (Host Hub) گذرگاه USB می‌فرستند. این هاب بر روی کنترل کننده قرار دارد.
اتصال دهنده‌ها یا درگاه‌های ویژه‌ی USB از هاب میزبان خارج می‌شوند. در حقیقت Hub فیش کابل‌های چهار سیمه (کابل‌هایی که درون آنها از چهار سیم استفاده شده است) را به درگاه‌های مناسب وصل می‌کند.

Cpu به زبان ساده

عناصر تشکیل دهنده CPU
CPU ، این قطعه کوچک اما بسیار پیچیده چیزی نیست جز یک مجموعه بسیار بزرگ از ترانزیستور ها.
اما ترانزیستور چیست ؟ به بیان بسیار ساده ، ترانزیستور از سه سیم تشکیل شده است که یکی ولتاژ به آن وصل است و دو سیم دیگر نیز حامل جریان می باشند. اگر ولتاژ قطع شود در پی آن جریان نیز قطع خواهد شد در حقیقت ترانزیستور مانند یک سوئیچ ساده اما بسیار کوچک عمل می کند.
یک ترانزیستور به تنهایی کار خاصی انجام نمی دهد بلکه زمانی که تعدادی از آنها در کنار یکدیگر قرار دهیم می توان عملیات خاصی را توسط آنها انجام داد .با کنار هم قرار گرفتن ترانزیستورها می توان گیت های منطقی ایجاد نمود که توسط آنها اعمال منطقی ( Logical ) انجام می شود .
به عنوان مثال جدول 1 نحوه عمل گیت XOR ( Exclusive OR ) را نشان می دهد . خروجی گیت هنگامی 1 است که فقط یکی از ورودی ها حامل ولتاژ ( 1 ) باشد.

Y X Z
0 0 0
0 1 1
1 0 1
1 1 0

جدول 1

حال ولتاژها را مانند اعداد دودویی در نظر بگیرید که روشن ( ON ) به معنای 1 و خاموش ( OFF ) به معنای 0 است.
اکنون اعداد باینری را به ورودی گیت XOR می دهیم. اگر هر دو ورودی 0 یا هر دو 1 باشد خروجی نخواهیم داشت یعنی خروجی OFF می باشد ( به جدول 1 توجه نمایید) و اگر فقط یکی از ورودی ها 1 باشد خروجی برابر 1 یعنی روشن ( ON ) می شود.
با در نظر گرفتن مثال فوق و به در صورتیکه از گیت های بیشتری در آن قسمت استفاده شود می توان عملیات منطقی و ریاضی مانند جمع ، تفریق ، ضرب و تقسیم را توسط ترانزیستورها و گیت ها انجام داد که اساس کار CPU است.
اکنون کاری که سازندگان CPU مثلاً AMD یا Intel انجام می دهند عبارت است ازکنار هم قرار دادن ترانزیستورهای بسیار زیادی ( بالغ بر 230 میلیون ترانزیستور ) برای انجام اعمال بسیار پیچیده تر که دقیقا بر پایه همین علوم ساده استوار می باشد.
مراحل کاری CPU
اگر کمی بیشتر پیش برویم مطالب زیاد و مشترکی بین CPU های مختلف باقی می ماند که قابل بحث می باشد مانند ثبات ها ( Register ) که قطعه بسیار کوچکی از جنس حافظه می باشند و می توانند نتایج اعمال منطقی را در خود ذخیره کنند.
CPU های مختلف دارای رجیسترهای گوناگون می باشند. بعضی از رجیستری ها برای نگهداری نتایج اعمال استفاده می شود و بعضی دیگر به عنوان اشاره گر و برخی نیز برای اهداف دیگر می باشند. بعنوان مثال رجیستر AX برای نگهداری نتیجه یک عمل دودویی منطقی یا ریاضی بکار می رود و رجیستر Program Counter ( PC ) یک اشاره گر است که باید به دستوری که در لحظه بعد توسط CPU اجرا شود اشاره کند. برای انجام یک عمل توسط CPU مراحل زیادی باید طی شود تا آن عمل انجام شده و نتیجه مطلوب حاصل گردد.

به طور خلاصه برای انجام یک دستور مراحل زیر انجام می شود:
• ابتدا عملیات Fetch ، یعنی آوردن دستور از داخل حافظه ( RAM ) به داخل CPU انجام گیرد.
• بعد از این مرحله دستور باید Decode شده تا CPU متوجه شود که چه عملی باید انجام گیرد.
• در مرحله بعد عمل Execute انجام می گیرد که دستور در واقع در این مرحله اجرا می گردد. انجام این اعمال بر عهده قسمت های گوناگونی از CPU می باشد که تمامی آنها توسط مولد پالس ساعت CPU همزمان می گردند.
منظور از دستور در این مرحله ساده ترین نوع دستورات می باشد مثلاً ضرب دو مقدار با یگدیگر و یا جمع کردن عددی با عدد دیگر.
مجموعه دستوراتی که در یک CPU می توانند مورد استفاده قرار گیرند Instruction Set نام دارد.
سرعت پردازنده و Clock Puls
کارایی ، کلید موفقیت یک CPU می باشد. اعمالی که باعث می شود کارایی یک CPU افزایش یابد ، مواردی هستند که موجب برتری یک CPU اینتل به AMD و یا بالعکس می شود. یکی از راه های افزایش کارایی ، بالا بردن سرعت ساعت( Clock Speed ) پردازنده می باشد. همانطور که می دانید پردازنده ها برای کار نیاز به عاملی به نام Clock Puls ( پالس ساعت ) دارند.
پردازنده ها فرکانس پایه که اکثرا سرعت پایینی هم دارد ( مثلا 133 یا 200 مگاهرتز) را از مادر برد می گیرد و بر اساس سرعت خود آن را در یک ضریبی خاص ضرب می کند تا فرکانس اصلی پردازنده را ایجاد کندبه عنوان مثال یک پردازنده Pentium 4 2.8GHz که FSB آن 533 مگاهرتز می باشد فرکانس 133مگاهرتز را از مادریرد می گیرد و آن را در عدد 21 ضرب می کند.این پردازنده در هر ثانیه 2800 میلیون پالس تولید می کند در نتیجه اگر به طور مثال هر دستورالعمل در یک پالس انجام گیرد این پردازنده قادر است در هر ثانیه 2800 میلیون دستور العمل را اجرا کند بنابراین در یک پردازنده هر چه تعداد پالس ها در یک ثانیه افزایش یابد تعداد دستورات بیشتری در هر ثانیه انجام شده و کارایی CPU افزایش می یابد.
اما نکته قابل توجه اینست که افزایش سرعت با مشکلاتی نیز همراه خواهد شد بطور مثال افزایش بیش از حد سرعت می تواند در نحوه عملکرد ترانزیستور ها تاثیر زیادی ایجاد کند که مسئله موجب از کار افتادن پردازنده و بیش از حد داغ شدن آن می شود.
Pipelining
متداولترین راه برای افزایش سرعت یک پردازنده ، بالا بردن فرکانس آن می باشد اما را ه های دیگری نیز وجود دارد که به وسیله آن می توان مقدار قابل توجهی کارایی یک پردازنده را افزایش داد راه هایی چون استفاده از Pipelining ، حافظه نهان ( Cache Memory) و Dual Core .
Pipelining ، روشی می باشد که مدت زیادی است در پردازنده ها از آن استفاده می شود در این روش پردازنده ها کمی باهوش تر عمل می کند.

برای واضح تر شدن موضوع Pipelining ، مثالی از اجرای یک دستور در CPU را شرح می دهیم ؛ یک پردازنده را در نظر بگیرید که در هر پالس یک دستورالعمل را اجرا می کند. در اولین پالس ، دستور را از داخل حافظه اصلی ( RAM ) به داخل CPU انتقال داده می شود. در پالس بعدی CPU دستور را Decode و در پالس سوم دستور اجرا می شود . در پالس چهارم نتیجه عمل ذخیره می گردد که ا ین چرخه به صورت متوالی ادامه پیدا خواهد کرد.
در صورتیکه یک پردازنده دارای قابلیت Pipelining باشد می تواند چند عمل را در یک زمان و به صورت موازی انجام دهد بدین ترتیب که :
• در پالس اول ، دستور اول از حافظه اصلی خوانده می شود.
• در پالس دوم ، دستور اول Decode گشته و همزمان دستور العمل دوم از حافظه اصلی خوانده می شود.
• در پالس سوم ، دستور العمل اول اجرا ، همزمان دستورالعمل دوم Decode و دستور العمل سوم از حافظه اصلی خوانده می شود.
بدین ترتیب این کارها همگی در یک زمان انجام می گیرند که به Pipelining معروف می باشد.
طراحان و کارشناسان با انجام تغییر در معماری CPU ها توانستند با تکنولوژی Pipelining کارایی پردازنده را تا 4 برابر افزایش دهند.
نتیجه ای که از این قسمت می توان گرفت اینست که سرعت در پردازنده ها فقط به عامل فرکانس بستگی ندارد بلکه فرکانس فقط یکی از عوامل مهم در سرعت آنها می باشد به همین دلیل است که کمپانی AMD بر خلاف اینتل نام پردازنده های خود را بر حسب فرکانس بیان نمی کند بطور مثال پردازنده AMD Athlon XP 1800+ دارای فرکانسی معادل 1533 مگاهرتز می باشد اما اینتل تمام مدل های خود را برحسب سرعت فرکانس آنها بیان می کند به ( Pentium 4 2800MHz ) .
Cache Memory
یکی دیگر از راه های افزایش کارایی در پردازنده ها استفاده از حافظه نهان یا همان Cache Memory می باشد.
با یک مثال وظیفه حافظه نهان ( Cache Memory ) را شرح می دهیم :
بخش بایگانی اداره ای را در نظر بگیرید .کارمند این بخش ، پرونده ها را منظم در قفسه های متراکم و شلوغ قرار داده است.
فرض کنید پیدا کردن یک پرونده بطور میانگین یک دقیقه از وقت کارمند را بگیرد.اگر کارمند قسمت بایگانی احتمال دهدکه ممکن است مجددا به این پرونده مراجعه شود و به جای آنکه آن را مجددا در قفسه قرار دهد روی میز خود بگذارد در مراجعه بعدی به همان پرونده دیگر زمانی برای جستجو و پیدا کردن آن تلف نخواهد شد.
وظیفه حافظه نهان یا Cache Memory نیز دقیقا همین است . حافظه نهان در حقیقت همان میز کارمند است ( که در مقایسه با قفسه ها از ابعاد بسیار کوچکی برخوردار می باشد ) و پرونده نیز در حکم دستور العمل و یا داده ای می باشد که از آن زیاد استفاده می شود. پردازنده در هنگام اجرای یک برنامه و خواندن اطلاعات از حافظه اصلی ، با دستورات و یا داده هایی برخورد می کند که به دفعات از آنها استفاده می شود.
برای جلوگیری از مراجعه از تکرا ر مراجعه پردازنده به حافظه اصلی برای خواندن دستورات و یا داده های تکرای این اطلاعات به قسمتی به نام حافظه Cache ممنتقال می گردد. این حافظه به دلیل اینکه از نوع حافظه های Static می باشد( بر خلاف حافظه اصلی که از نوع Dynamic می باشد ) دارای سرعت بسیار بیشتری نسبت به حافظه اصلی است و زمان مراجعه به آن بسیار کمتر از زمان مراجعه به حافظه اصلی ( RAM ) می باشد.
همانطور که می دانید حافظه اصلی ( RAM ) از تعداد بسیار زیادی خازن تشکیل شده است اما در Cache Memory همانند CPU در ساختمان آن از ترانزیستور استفاده شده است و به همین دلیل است که افزایش مقدار Cache در پردازنده ها با افزایش قیمت همراه است . در حال حاضر مقدار حافظه نهان در پردازنده ها معمولی از 256 کلیو بایت تا 1 مگابایت می باشد.
CPU و اصطلاح نانومتر تکنولوژی
همانطور که در ابتدا نیز به آن اشاره شد یک پردازنده متشکل از چند صد میلیون ترانزیستور است.
استفاده از Pipelining ، Cache Memory و موارد دیگر در ساختار داخلی پردازنده ها موجب افزایش تعداد ترازیستور ها می شود بطوریکه در پردازنده جدید تعداد ترازیستور ها تقریبا دو برابر شده است. این افزایش ترانزیستور ها موجب شد که متخصصان شرکت های سازنده پردازنده رو به کاهش اندازه ترانزیستور ها بیاورند تا بتواند از ترانزیستور های بیشتر در هسته پردازنده استفاده نمایند.
تا دو سال قبل اندازه هر ترانزیستور 180 نانومتر بود که بعد از مدتی به 130 نانو و 90 نانو رسید و اخیرا نیز اینتل پردازنده Pentium D 900 را با تکنولوژی 65 نانو عرضه کرده است. اما مشکلی که با افزایش تعداد ترانزیستور ها پیش آمده اینست که این عمل موجب افزایش توان مصرفی و همچنین تولیدگرمای بسیار زیاد توسط CPU می باشد.

شکل 1 : نمایی از داخل یک پردازنده دو هسته ای .

همانطور مشاهده می شود دو هسته کاملا مشخص شده است.
پردازنده های دو هسته ای
شرکت های Intel و AMD با کاهش سایز ترانزیستورها سعی می کنند تا بتوانند از ترانزیستورها بیشتری در یک CPU استفاده کنند. این قابلیت موجب شده است که این شرکت ها بتوانند در یک پردازنده از دو هسته( Dual Core ) استفاده کنند این عمل در افزایش کارایی پردازنده ها بسیار موثر می باشد.
شرکت AMDاخیرا پردازنده های Dual Core خود با نام Athlon64 X2 را وارد بازار کرده است و در پی آن نیز شرکت Intel برای ماندن در عرصه رقابت پردازنده های دو هسته ای خود را نیز به بازار ارائه کرده است.
آنچه که در سطر های قبل به آن اشاره شد نگاه ساده ای بود بعضی از قسمت های مهم یک پردازنده که بسیاری از خوانندگان طی تماس هایی سوالاتی در این زمینه ها داشتند.امید است که این مقاله توانسته باشد تا حدودی نقاط تاریک از عملکرد پردازنده ها و اصطلاحات مرتبط با آن را برای شما روشن کرده باشد .


رایانه خبر

اسپیکرها چگونه کار می کنند؟

خیلی ها از کامپیوتر در حد یک MP3 Player بزرگ استفاده می کنند. گوش دادن به موسیقی همرا ه با تماشای کلیپ های تصویری آنقدر جذابیت دارد که بسیاری را وادار کند تا اسپیکر هایی ، هم قیمت هارد و یا پردازنده دستگاه خود تهیه کنند! این علاقه وافر مردم به استفاده بهینه! از کامپیوتر موجب شده است تا بسیاری از شرکت ها ، اسپیکر های غول پیکری برای کامپیوتر ـ این وسیله کوچک و ظریف همه فن حریف ـ طراحی کنند.



در هر سیستم صوتی ،کیفیت نهایی به اسپیکرها بستگی دارد. اگر سیستم به اسپیکرهای ضعیفی وصل باشد ، شفاف ترین صدا و با کیفیت ترین آهنگ و موسیقی صدای بدی خواهد داشت.
در این شماره قصد داریم شما را با نحوه ایجاد صدا و عملکرد اسپیکرها آشنا سازیم.در این مقاله ، تا حدودی در می یابیم که اسپیکرها چطور کار می کنند،همچنین خواهیم دید که اسپیکرها از چه نظر با هم تفاوت دارند و این تفاوت ها چطور بر کیفیت صدا تاثیر می گذارند.

اصول صدا
برای درک نحوه کار اسپیکر ، ابتدا باید از چگونگی کار صدا آشنا بود به همین دلیل به طور اختصار در مورد آن صحبت می کنیم:
در گوش انسان ، پوست بسیار نازکی به نام پرده وجود دارد.این پرده به امواج صوتی بسیار حساس است. وقتی که پرده گوش بر اثر امواج صوتی می لرزد، مغز ارتعاشات را بصورت صدا تفسیر می کند، به این ترتیب است که صدا شنیده می شود.
تغییرات سریع فشار هوا معمول ترین چیزی است که پرده گوش را مرتعش می سازند. هر چیزی که در هوا مرتعش می شود صدا تولید می کند. همانطور که می دانید ، صدا از میان مایعات و جامدات نیز حرکت می کند ، اما وقتیکه صدای اسپیکرها را می شنویم در اینجا وسیله انتقال صدا فقط هوا است.
وقتی که چیزی می لرزد ذرات هوای اطرافش را حرکت می دهد ، آن ذرات هم ذرات هوای اطراف خود را حرکت می دهند و بدین صورت ، موجی از ذرات هوا تولید شده و یک پالس ارتعاش را در هوا با خود حمل می کنند.
برای اینکه ببینیم این کار چطور انجام می شود به یک شیء ارتعاشی ساده ، نگاهی می اندازیم:
وقتی زنگ اخبار به صدا در می آید ، فلز به سرعت مرتعش و به داخل و خارج خم می شود ، وقتی که فلز ، در یک طرف به بیرون خم می شود ذرات هوای اطرافش را به داخل می کشد و حفره ای را با فشار ایجاد می کند که این حفره ذرات هوای نزدیکش را به داخل می کشد و باعث ایجاد حفره ای دیگر می شود که ذرات دورتر را به داخل می کشند و به همین ترتیب ادامه می یابد. به این ترتیب یک شیء مرتعش ، موجی از نوسان فشار را به داخل فضا می فرستد. وقتی که موج نوسان به گوش می رسد، پرده گوش را به جلو و عقب مرتعش می سازد و مغز این حرکات را به شکل صدا تفسیر می کند.
ایجاد صدا
قبل از ورود به بحث ایجاد صدا باید ببینیم که به طور ساده یک صدا چگونه توسط یک میکروفون ( و یا وسیله ای از این دست) ، دریافت و سپس بر روی رسانه ای مانند نوار کاست ( بصورت آنالوگ ) و یا سی دی ( بصورت دیجیتالی ) ضبط می شود.
میکروفون تا حدی شبیه گوش انسان کار می کند یعنی دیافراگم هایی دارد که با امواج صدا می لرزند.دیافراگم در میکروفون و ساختمان اسپیکر ، لایه نازکی از یک جسم بسیار حساس به صدا و ارتعاش است ( همان صفحه سیاه رنگ کاغذی شکل بر روی بلندگو ها).
علائم دریافتی توسط میکروفون ، پس از مراحلی مانند فیلتر کردن صدا ، بر روی نوار یا سی دی به شکل علائم الکترونیکی کدگذاری می شوند.
وقتی یک سی دی موسیقی را در کامپیوتر اجرا می کنید ، علائمی که روی سی دی و یا نوار ، بصورت کدگذاری شده ذخیره شده اند توسط هد دستگاه پخش صدا و یا نرم افزار پخش موسیقی مانند WinAmp و متعاقب آن کارت صدا ، به جریان الکتریکی برای استفاده در اسپیکر تبدیل می شوند. اسپیکر دوباره آنها را بصورت ارتعاشات فیزیکی تبدیل می کند.
اسپیکر اساساً آخرین ماشین ترجمه است یعنی برعکس میکروفون ، اسپیکر علائم الکترونیکی را گرفته و آنها را بصورت ارتعاشات فیزیکی بر می گرداند تا امواج صوتی تولید شود.
دیافراگم
یک اسپیکر از ترکیب تعدادی Driver ( با درایور های نرم افزاری اشتباه نگیرید ) بزرگ و کوچک تشکیل می شود.درایور درحقیقت اساسی ترین بخش یک اسپیکر است که صدا را تولید می کند . شکل 1 ، نمونه ای از یک درایور معمولی را نشان می دهد.
یک درایور، امواج صدا را با ارتعاش سریع Cone ( مخروط ) یا دیافراگم قابل انعطاف ، تولید می کند.Cone که معمولاً از کاغذ، پلاستیک و یا فلز ساخته شده به یک قاب عینکی مانند متصل و انتهای باریک آن به حلقه صدا (Voice Coil ) وصل می باشد.
حلقه صدا ، توسط بازو هایی به نام Spider، به بدنه وصل شده است.Spider حلقه را سر جایش نگه می دارد اما به آن اجازه می دهد که آزادانه به جلو و عقب حرکت کند.

شکل 1 : یک نمونه درایور با بدنه فلزی ، دیافراگم کاغذی و آهن ربای دائمی
حلقه صدا

حلقه صدا (Voice Coil ) ، اساساً یک آهن ربای مغناطیسی است. اگر شما با چگونگی نحوه کار آهن رباهای مغناطیسی آشنا باشید می دانید که یک آهن ربای مغناطیسی حلقه سیمی است که معمولاً به دور یک فلز مانند آهن پیچیده شده است. عبور جریان الکتریکی از میان سیم ها میدان مغناطیسی ای را به دور حلقه ایجاد می کند و فلزی که سیم ها به دور آن پیچیده شده را مغناطیسی می کند. این میدان درست همانند میدان مغناطیسی اطراف یک آهن ربای دائمی عمل می کند ( که دارای یک دو قطب ثابت می باشد ، یک سر ، قطب شمال و یک سر، قطب جنوب ).
اما بر خلاف آهن ربای دائمی ، در آهن ربای مغناطیسی می توانید جهت گیری قطب ها را تغییر دهید. اگر جریان را معکوس نمایید ، قطب شمال و جنوب آهن ربای مغناطیسی تغییر می کنند. این دقیقاً همان کاری است که در یک سیستم پخش صدا انجام می گیرد.اگر بلندگوی های یک دستگاه پخش صوت و یا اسپیکر کامپیوتر را وصل کرده باشید ، می دانید که هر اسپیکر دو سیم دارد ، معمولاً یک سیم قرمز و یک سیم سیاه. سیمی که از سیستم اسپیکر خارج می شود به دو پریز اتصالی روی دستگاه پخش و یا کارت صدا وصل می شود.
در یک سیستم پخش صدا ، آمپلی فایر به غیر از افزایش حجم صدا ، دائماً جهت جریان را تغییر نیز می دهد. این تغییر جریان باعث می شود که جهت قطب آهن ربای مغناطیسی چندین بار در ثانیه برعکس شود.
آهن رباها
با این توضیحات ، نوسان چگونه باعث می شود که حلقه دیافراگم اسپیکر ، پس و پیش شود و صدا تولید کند؟
آهن ربای الکتریکی در داخل یک میدان مغناطیسی دائمی ، که توسط یک آهن ربای دائمی ایجاد شده ، قرار گرفته است. این دو آهن ربا ( آهن ربای الکتریکی و آهن ربای دائمی ) با هم فعل و انفعال دارند. قطب مثبت آهن ربای مغناطیسی جذب قطب منفی میدان آهن ربای دائمی می شود و قطب منفی آهن ربای الکتریکی توسط قطب منفی آهن ربای دائمی دفع می شود. وقتیکه جهت گیری قطبی آهن ربای مغناطیسی تغییر می یابد ، جهت دفع و جذب نیز به همان شکل تغییر می کند. به این ترتیب ، تغییر دائمی جریان، نیروهای مغناطیسی بین Voice Coil و آهن ربای دائمی را معکوس می سازد. این تغییر ، حلقه را با سرعت مثل یک پیستون پس و پیش می سازد.

شکل 2 : قسمت های مختلفی از یک درایور

وقتیکه جریان الکتریکی که در میان حلقه صدا در جریان است ، تغییر جهت می دهد جهت گیری قطبی حلقه بر عکس می شود. این تغییر ، نیروهای مغناطیسی بین Voice Coil و آهن ربای دائمی را تغییر داده و حلقه و دیافراگم را به سمت جلو و عقب می کشد. حلقه وقتی که حرکت می کند قسمت مخروطی درایور را کشیده و هل می دهد. این کار هوای مقابل اسپیکر را مرتعش ساخته و امواج صوتی تولید می کند.
علائم صوتی الکتریکی را می توان بعنوان یک موج نیز تفسیر کرد. فرکانس و بزرگی این موج که نمایانگر موج صدای اصلی است ، سرعت و فاصله حرکت حلقه صوتی را دیکته می کند. این دو عرض فرکانس و بزرگی امواج صوتی تولید شده توسط دیافراگم را تعیین می کند.
سایزهای مختلف درایور برای محدوده های مشخص فرکانس مناسب تر هستند. به همین دلیل ، اسپیکر های بزرگ یک محدوده فرکانس گسترده را بین چندین درایور تقسیم می کنند.در بخش بعد، درمی یابیم که اسپیکرها چطور محدود فرکانس را تقسیم می کنند و نیز نگاهی خواهیم داشت به انواع درایورهایی که در بلندگوها مورد استفاده قرار گرفته اند.

انواع دایور( Driver )
در بخش قبل ، دیدیم که درایورهای قدیمی با کشیدن و هل دادن یک آهن ربای مغناطیسی که به یک مخروط انعطاف پذیر وصل شده ، صدا تولید می کنند. هر چند که همه درایور ها بر همین اساس کار می کنند اما محدوده وسیعی از درایور ها با سایز و قدرت مختلف وجود دارد. انواع درایورهای اصلی عبارتند از:
• ووفر یا درایور بم برای فرکانس های پایین ( Woofers )
• درایوری برای فرکانس های بالا ( Tweeters )
• درایور های متوسط برای فرکانس های متوسط ( Midranges )
Woofer ها بزرگترین درایور ها هستند و برای تولید صداهای فرکانس پایین طراحی شده اند. Tweeter ها ، درایور های کوچک تری می باشند که برای تولید فرکانس های بالاتر طراحی شده اند. درایور های Midrange محدوده ای از فرکانس ها را در حد وسط طیف صوتی تولید می کنند. به شکل 3 دقت نمایید.

شکل 3 : نمونه ای از انواع درایور ها ـ به ترتیب اندازه عبارتند از : Woofer ، Midrange و Tweeter.

برای ایجاد امواج با فرکانس بالا، دیافراگم درایور باید هر چه سریع تر مرتعش شود .این کار در یک مخروط بزرگ به دلیل اندازه مخروط، سخت است به همین دلیل درایور های بزرگ فقط مناسب فرکانس های پایین هستند.

محدوده فرکانس
برای تولید هر چه بهتر صدای مطلوب بر روی محدوده ای وسیع از فرکانس ، می توان کل محدوده صدا را به قطعات کوچکتری تقسیم کرد که با درایورهای خاصی تولید شوند. اسپیکر های مرغوب معمولاً دارای یک Tweeter و یک Woofer و اغلب یک Midrange می باشند.البته لازم است سیستم پخش کننده، ابتدا صدا را بر اساس محدوده فرکانسی(برای اختصاص هر محدوه به یکی از درایور ها) تقسیم بندی کند.
تقسیم کردن صدا به فرکانس پایین ، بالا و فرکانس های متوسط وظیفه بخشی به نام Crossover ( تقطیع کننده ) می باشد.
علائم صوتی وقتی که از میان سیم ها به داخل درایور حرکت می کنند از میان بخشی به نام Crossover عبور می کند( که از سلف و خازن تشکیل شده ) و به این ترتیب هر کدام فرکانس های مخصوص خود را پخش می کنند( شکل 4) .

شکل 4 : نمونه ای از یک Crossover

درایورها و Crossover ها را می توان به صورت اجزاء جدا در یک سیستم صوتی نصب کرد ، اما در بیشتر اسپیکرها ، متقاطع کننده و درایورها با هم در یک محفظه قرار دارند.

بدنه آکوستیک اسپیکر
در اسپیکر ، درایورها و Crossover ها در نوعی محفظه مهر و موم شده جای گرفته اند. این محفظه چند کار را انجام می دهد که واضح ترین کار آن ، نصب راحت اسپیکر می باشد. همه چیز درون یک محفظه قرار دارد.دیواره محفظه ها از پلاستیک فشرده ، چوب و یا دیگر مواد جامد ساخته شده اند که به شکل موثری ارتعاشات درایورها را جذب می کند.اگر یک درایور را روی میزی بگذارید ، میز به قدری می لرزد که بسیاری از صداهای آن شنیده نمی شوند( به شکل 5 توجه کنید ).

شکل 5 : نمونه ای از یک اسپیکر سه تیکه شامل یک Sub Woofer و دو بلندگو کوچک برای تولید صدا های زیر

علاوه بر این ، محفظه اسپیکر بر چگونگی تولید صدا تاثیر می گذارد.
در قسمتی که به نکات مربوط به بلندگوها پرداختیم بر این مسئله اشاره داشتیم که ارتعاش دیافراگم چطور امواج صوتی را به مقابل مخروط می فرستد. اما از آنجا که دیافراگم پس و پیش می شود لذا در واقع امواج صوتی ای نیز در پشت مخروط تولید می کند. انواع متفاوت بدنه اسپیکر ها ، روش های مختلفی برای مهار این امواج « عقبی » دارند.
معمول ترین نوع دیواره، دیواره مهر و موم شده است که دیوارهAcoustic Suspension نیز خوانده می شود..این نوع محفظه ها به دلیل اینکه کاملا مهر وموم شده اند، هیچ هوایی از آن خارج نمی شود. این بدان معنی است که امواج « جلویی » از داخل محفظه بیرون می روند ، در حالیکه امواج « عقبی » تنها در داخل محفظه حرکت می کنند. البته از آنجا که هیچ هوایی نمی تواند خارج شود ، لذا فشار هوای داخل دائماً در حال تغییر است( شکل 1 ـ 6 ).

شکل 6 : دو نمونه از محفظه اسپیکر

وقتیکه درایور به داخل حرکت می کند فشار بیشتر می شود و وقتیکه درایور به بیرون حرکت می کند، فشار کمتر می شود. هر دو حرکت تفاوت فشاری را بین هوای داخل جعبه و بیرون آن ایجاد می کنند. هوا همیشه در حرکت است تا سطح فشار را برابر سازد. بنابراین درایور دائماً به سمت حالت « استراحت » اش رانده می شود.این نوع دیواره نسبت به طرح های دیگر کارآیی کمتری دارند. زیرا آمپلی فایر مجبور است علائم الکتریکی را زیاد کند تا بر نیروی فشار هوا غلبه کند، با این وجود این نیرو عمل ارزشمندی را انجام می دهد مانند فنری عمل می کند که درایور را در جایگاه درستش نگاه می دارد. او این کار را برای صداهای واضح تر و محکم تر انجام می دهد.
دیگر طرح های دیواره ها فشار داخلی را مجدداً به سمت بیرون هدایت می کنند و با استفاده از آن موج صدا جلو را تکمیل می کنند. معمول ترین روش انجام این کار ساخت یک دریچه کوچک در اسپیکر است( شکل 2 ـ 6 ). در این اسپیکرها ، حرکت عقبی دیافراگم موج های صوتی را به بیرون از دریچه هل داده و به سطح کلی صوت می افزاید. مهمترین مزیت این دیواره ها کارآیی آنها است و نقطه ضعف آن این است که هیچ اختلاف فشار هوایی وجود ندارد تا درایور را به عقب و به جای خود بر گرداند، بنابراین صدایی تولید شده چندان واضح نیست.
دیگر مدل های اسپیکر
بیشتر اسپیکرها بوسیله درایورهای قدیمی صدا تولید می کنند. اما چند تکنولوژی دیگر هم در بازار وجود دارند. این مدل ها نسبت به اسپیکرهای قدیمی مزیت هایی دارند اما در دیگر زمینه ها کمبود هایی دارند.
محبوب ترین اینگونه اسپیکر ها ، اسپیکر الکترواستاتیک است. این اسپیکرها هوا را با یک دیافراگم نازک و بزرگ، به ارتعاش در می آورند. این دیافراگم بین دو قاب رسانا ثابت، که با یک جریان الکتریکی شارژ می شوند، معلق است. این قاب ها میدانی الکتریکی تولید می کنند. علائم صوتی ، جریانی را از میان قاب معلق هدایت می کند که به سرعت بین بار مثبت و منفی تغییر می کند. وقتیکه بار مثبت است قاب به سمت انتهای منفی میدان کشیده می شود و وقتیکه بار منفی است قاب به سمت انتهای مثبت میدان حرکت می کند.
دیافراگم بطور متناوب ، براساس علائم صوتی متغیر، با یک جریان مثبت و جریانی منفی شارژ می شود. وقتیکه دیافراگم بار مثبت دارد به سمت جلوی صفحه نوسان می یابد و وقتیکه بارش منفی است به سمت صفحه پشتی نوسان می یابد، به این طریق، به شکل واضحی نمونه های ضبط شده ای از نوسانات هوا را مجدداً تولید می کند.
به این ترتیب، دیافراگم سریعاً هوای جلویش را مرتعش می سازد. از آنجا که اندازه قاب بسیار کوچک است، بسیار سریع و واضح به بارهای علائم صوتی پاسخ می دهد، اینکار باعث تولید صداهای واضح و بسیار شفاف می شود. اما قاب حرکت زیادی نمی کند لذا در تولید اصوات با فرکانس پایین ( بم ) چندان کارآمد نیست. به همین دلیل، اسپیکرهای الکترواستاتیک غالباً با یک Woofer جفت می شوند که به محدوده فرکانس پایین می افزاید. مشکل دیگر اسپیکرهای الکترواستاتیک این است که باید آنها را به پریزهای برق دیواری وصل کرد لذا جا دادن آنها در یک اتاق کاری بسیار مشکل است.

شکل 7: نمونه ای از یک اسپیکر از نوع الکترواستاتیک

گزینه دیگراسپیکرهایPlanar Magnetic است. این دستگاه ها از یک نوار بلند فلزی که بین دو صفحه مغناطیسی معلق است استفاده می کنند. این اسپیکرها اساساً به همان روشی کار می کنند که اسپیکرهای الکترواستاتیک کار می کنند با این تفاوت که جریان مثبت و منفی متغیر، دیافراگم را در یک میدان مغناطیسی حرکت می دهد نه در یک میدان الکتریکی. این اسپیکرها همانند اسپیکرهای الکترواستاتیک صداهایی با فرکانس بالا را بسیار واضح تولید می کنند اما صداهای با فرکانس پایین کمتر مشخص اند. هر دو این طرح ها هر روز به محبوبیت بیشتری در میان علاقمندان صوتی دست می یابند، اما درایورهای قدیمی هنوز کاملاً متداولند.شما هر جا که بروید آنها را می بینید نه فقط در دستگاه های استریو بلکه در تلویزیون ، کامپیوتر و چندین وسیله دیگر.
حیرت آور است که چطور یک چنان مفهوم ساده ای ،دنیای مدرن را دچار تغییر و تحول ساخته است.

رایانه خبر

__________________

ILink چیست؟

تاریخچه:
ILink با نام‌های دیگری چون firewire و 1394IEEE  نیز شناخته می‌شود و یک درگاه دیجیتال انعطاف‌پذیر است که می‌تواند بسیاری از مشکلات مصرف‌کنندگان را برای اتصال ابزارهای جانبی با سرعت بالا به کامپیوترهای شخصی و به یکدیگر حل کند.
این گذرگاه اولین بار توسط شرکت Apple معرفی شد و سپس توسط گروه کاری 1394 از مؤسسه‌ی مهندسان برق و الکترونیک IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) توسعه داده شده و استاندارد گردید.

امتیازات:
 این گذرگاه به خاطر استفاده‌ی مستقیم از داده‌های دیجیتال که نیاز به تبدیل داده‌ها را از میان برمی‌دارد توانایی انتقال سیگنال‌ها با کیفیتی بسیار بالا را دارا می‌باشد. علاوه بر آن با استفاده از یک کابل سریال نازک و کوچک بسیاری از مشکلات به وجود آمده توسط گذرگاه‌های موازی عریض با کابل‌های پهن و بزرگ را حل می‌کند.
همچنین این گذرگاه با قابلیت نصب کاملاً خودکار، کلیه‌ی پیچیدگی‌های نصب نرم‌افزاری به صورت دستی را حذف می‌کند و با پشتیبانی از عملکرد Hot-Plug توانایی نصب نمودن و برداشتن ابزارهای جانبی را هنگامی که  سیستم مشغول به کار است، بدون نیاز به Reboot  کردن سیستم، ارائه می‌نماید.

کاربرد:
ILink برای اتصال ابزارهای جانبی دیجیتال به یکدیگر یا به کامپیوترهای شخصی طراحی شده است. این درگاه با تجهیزات آنالوگ قدیمی ناسازگار است. از این گذرگاه می‌توان برای اتصال دوربین‌های DV و VCR ، دوربین‌های عکاسی دیجیتال، Digital Set-Top Box تلویزیون‌های دیجیتال، DVD Recorder و تعداد زیادی از دیگر ابزارهای جانبی دیجیتال که مجهز به درگاه ILink هستند استفاده کرد.

کابل و اتصال‌دهنده‌های ILink :
اتصال‌های داخلی ILink بیشتر اوقات از یک کابل 6 سیمه تشکیل شده است که شامل 2 جفت سیم تابیده برای انتقال داده‌ها و دو سیم یکی برای انتقال توان و دیگری برای اتصال زمین است و یک محافظ خارجی نیز این سیم‌ها را تحت پوشش قرار می‌دهد. 2 جفت سیم به هم تابیده عمل ارسال و دریافت داده‌ها را انجام می‌دهند و اتصالات توان، توان مصرفی مورد نیاز برای برخی از ابزارها را از 87 تا 307 و با جریانA30 تأمین می‌کند. بیشتر ابزارهای جانبی از اتصال‌دهنده‌های 6 پین استفاده می‌کنند.
برخی از ابزارها مانند دوربین‌های دیجیتال از یک اتصال‌دهنده‌ی 4 پین بهره می‌گیرند. در این اتصال دهنده دو اتصال ِ مربوط به زمین و توان حذف شده است. اتصال دهنده‌های 4 پین Ilink در ابزارهایی استفاده می‌شوند که نیاز به تغذیه از طریق گذرگاه ندارند و دارای مدار تغذیه‌ی داخلی هستند.
 استفاده از ILink در محصولات ال‌جی:
تقریباً تمامی دوربین‌های ساخته شده پس از سال 1995 دارای خروجی  DVهستند. این خروجی برای انتقال سریع اطلاعات به رایانه‌ها و دستگاه‌های ضبط دی‌وی‌دی به کار می‌رود.
از این دیدگاه دستگاه‌های ال‌جی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:
1-دستگاه‌های ضبط کننده با حافظه‌ی جانبی همانند مدل‌های   RH160، RH2252(250 GB)، RH1162(160GB)و RH251.
2- دستگاه ضبط و پخش DVD-VHS مانند مدل‌های RC1800 وRC1900 .
تمامی دستگاه‌های ضبط کننده‌ی ال‌جی دارای ورودی DV هستند که با استفاده از کابل  Ilink می‌توان تصاویر دیجیتالی ضبط شده را با سرعت و بدون افت کیفیت به آن‌ها انتقال داد. بنابراین پس تصویربرداری می‌توانید تصاوریتان را از دوربین‌ به دستگاه‌های ال‌جی نامبرده منتقل و با کیفیت بالا به فرمت دلخواه ضبط نمایید.

تهیه شده توسط محمدرضا خیری از بخش فروش گلدیران