ساقی بده پیمانه ای، از می که ویرانم کند

ساقی بده پیمانه ای، از می که ویرانم کند

قمری بخوان آوازکی، از دل که حیرانم کند

من غوطه ور در بحر عشق، ای محرم اسرار ما

با خالق گیتی بگو، که غرق طوفانم کند  

من در بیابانی غریب، افتان و خیزان گشته ام

با ابر پر باران بگو، که غرق بارانم کند

از کی زهجرش آه را، با ناله سودا میکنم

تا یک نگاهی با مَنَش، غافل ز هجرانم کند

در دل مرا یک آرزوست، کز آسمانِ بی کران

آید به خوابم نیمه شب، خالی ز نُقصانم کند

گر یک نفس بر حال من، شامل شود لطفی از او

از چشم دیو نفس و دد، رندانه پنهانم کند