تفاوت ریزپردازندهای پنتیوم و Celeron

ریزپردازنده ، مهمترین عنصر سخت افزاری استفاده شده در یک کامپیوتر است که اغلب از آن به عنوان "مغز کامپیوتر " ، یاد می گردد. نوع ریزپردازنده استفاده شده در هر کامپیوتر ، تاثیر غیر قابل انکاری را بر تمامی ابعاد حیات یک کامپیوتر داشته و بنوعی ظرفیت عملیاتی و میزان رضایت کاربران در خصوص اجرای برنامه های کامپیوتری را مشخص می نماید. امروزه تولید کنندگان متعددی اقدام به طراحی و تولید ریزپردازندها ، می نمایند . پردازنده های پنتیوم و Celeron دو نمونه متداول در این زمنیه بوده که تاکنون مدل های متفاوتی از آنان تولید و عرضه شده است . شاید برای شما جالب باشد که بدانید وجه تمایز و نقاط مشترک این دو نوع ریزپردازنده چیست ؟ بدین منظور به برخی از مهمترین خصایص تراشه های پنتیوم ۴ و Celeron ، اشاره می گردد :

 

هسته ( Core) :

تراشه های Celeron با محوریت هسته تراشه های پنتیوم ۴ ، طراحی و تولید شده اند .

Cache :

تراشه های Celeron نسبت به تراشه های پنتیوم ۴ از حافظه Cache کمتری استفاده می نمایند . یک تراشه Celeron ممکن است دارای ۱۲۸ کیلو بایت L۲ Cache باشد . در حالی که L۲ Cache استفاده شده در تراشه های پنتیوم ۴ ، چهار برابر تراشه های Celeron است. میزان حافظه L۲ Cache تاثیر بسیار زیادی را در خصوص کارآئی سیستم بدنبال خواهد داشت .

 

Clock Speed :

شرکت اینتل تراشه های پنتیوم ۴ را با هدف اجراء در سرعت های بمراتب بالاتری نسبت به تراشه های Celeron طراحی و تولید نموده است . سریعترین پردازنده پنتیوم ۴ ، شصت مرتبه سریعتر از سریعترین پردازنده Celeron است.

 

Bus Speed :

پردازنده ها در خصوص حداکثر سرعت Bus ارائه شده دارای محدودیت می باشند .سرعت Bus پردازنده های پنتیوم ۴ ، ۳۰ درصد بیش از پردازنده های Celeron است.
در صورتی که دو تراشه اشاره شده را از ابعاد متفاوت با یکدیگر مقایسه نمائیم، توقع این که این دو پردازنده با سرعت مشابه و یکسان کار نمایند ، انتظاری بیهوده است . حجم کمتر حافظه L۲ Cache و سرعت پائین تر Bus ، تاثیر بسیار زیادی در ارتباط با کارآئی یک کامپیوتر را بدنبال خواهد داشت . در صورتی که قصد دارید از کامپیوتر خود به منظور ارسال نامه های الکترونیکی و یا اینترنت ، استفاده نمائید ، پردازنده های Celeron گزینه ای مناسب می باشند . در صورتی که از سیتستم خود به منظور انجام عملیاتی استفاده نمائید که در آنان پارامتر سرعت، حائز اهمیت می باشد ، می توان از پردازنده های پنتیوم ۴ با توجه به وجود ویژگی های متنوعی همچون سرعت بالای Clock ، Bus و میزان حافظه L۲ Cache ، استفاده بعمل آورد .

10 مشکل بزرگ وب

وبی که در پیش روی ماست، در همین عمر تقریباً کوتاهش، به بسیاری از کارهای خسته‏کننده و روزمره ما سرعت و راحتی بخشیده است. اما هنوز برخی مشکلات وجود دارد؛ از قیمت بالای تهیه یک بلیت کنسرت از طریق وب تا نگرانی‏های مربوط به حریم خصوصی کاربران در سایتها. با وجود چنین مشکلاتی، نمی‏توان گفت وب مسیر صحیحش را پیدا کرده است. ما در این مقاله به بررسی 10 مورد از بدترین مشکلات وب می‏پردازیم.
واضح است که مشکلات آزاردهنده وب نظیر اسپمها، صفحات گمراه‏کننده قلابی (Phishing)، ویروسها، برنامه‏های جاسوسی که ریشه برخی از آنها به روزهای اولیه تولد وب بازمی‏گردد هنوز حل نشده است. ما در نظرسنجی‏مان از کاربران پرسیدیم که از نظر آنها چه چیزهایی در وب برایشان ناخوشایند است. سپس بخشی از آن موارد که بیشترین توافق در موردشان وجود داشت را جدا کردیم و مجدداً از کاربران خواستیم (*) به 2 مورد که آنها را ناخوشایندتر از سایرین می‏دانند رای دهند. نتیجه هر کدام از آن موارد بصورت درصد بیان شده است. ما این موارد را از مهمترین به کم‏اهمیترین مرتب کرده‏ایم.

1. تردید نسبت به سیاستهای حریم خصوصی افراد (Privacy Policies) در سایتها
درصد موافقت: 69
بسیاری از سایتهای با اهداف تجاری (خصوصاً در بخشهای مربوط به سلامتی و سرویسهای مالی) اطلاعات خصوصی زیادی را از کاربران دریافت می‏کنند. بسیاری از آنها ضوابط مربوط به نگهداری حریم خصوصی کاربران را در سایت قرار داده‏اند تا بلکه بتوانند از این طریق مشتریان را راضی کنند که نگران ارائه اطلاعات به آن سایتها نباشند. اما جملات حقوقی استفاده شده در این صفحات مشکلتر از آنست که کاربران بتوانند آنها را بدرستی درک کنند و همین موضوع سبب می‏شود که کاربران در آخر نفهمند که خیالشان از بابت ارائه اطلاعات خصوصی‏شان می‏تواند راحت باشد یا خیر.
برای نمونه صفحه حریم خصوصی (Privacy Notice) سایت آمازون (amazon.com) حاوی سندی 2700کلمه‏ایست که خود آن به صفحه‏ای 2600کلمه‏ای مربوط به شرایط استفاده (Conditions-of-Use) که پر از مطالب درهم حقوقی است لینک شده است. خیلی خوش‏شانسید اگر بتوانید از این مطالب حقوقی، اطلاعات مورد نظرتان را برداشت کنید. در برخی سایتها استفاده از اطلاعات شخصی را تقسیم‏بندی کرده‏اند. مثلاً حق استفاده از مطالب خصوصی دریافت شده برای بازاریابی محصولات یا سرویسهای دیگر به اعضای آن سایت، یا به اشتراک گذاشتن آن اطلاعات با اشخاص یا شرکتهای ثالث؛ که خود باعث می‏شوند کاربری که آن اطلاعات را در اختیار آن سایت قرار داده است به نوعی احساس ناامنی کند.
حامیان مشتریان پذیرفتن صحیح بودن این موارد را بسیار مشکل می‏دانند چرا که صاحبان سایت (از طریق این جملات حقوقی) در این موارد تفریط می‏کنند تا نگران جریمه‏های آتی نباشند. البته شما می‏توانید از ارائه اطلاعات به سایتهایی که مظنون هستید و فکر می‏کنید به نوعی سعی در گمراه کردنتان دارند خودداری کنید. اما حتی اگر یک وکیل هم برای بررسی نکات قید شده در قسمت حریم خصوصی سایتها استخدام کنید چطور می‏توانید مطمئن باشید که پیش از آنکه دیر شده باشد، متوجه شده‏اید که ارائه اطلاعات به سایتی نادرست است.

2. پر کردن فرمهای آنلاین
درصد موافقت: 65
پر کردن یک فرم به‏ظاهر ساده آنلاین، از بااهمیتی یک فرم درخواست وام گرفته تا کم‏اهمیتی یک فرم ثبت یک سایت، می‏تواند به یک چرخه بی‏پایان به‏روزرسانی پی‏درپی مرورگر شما منجر شود. دلیل آن هم این است که بسیاری از فرمهای تحت وب، ترکیبی از فیلدهایی است که پر کردن برخی از آنها اختیاری بوده و برخی دیگر اجباری می‏باشند بدون آنکه بدرستی این فیلدها از یکدیگر متمایز شده باشند. حال اگر شما هنگام پر کردن یک فرم، یکی از این فیلدهای اجباری را پر نکرده باشید پس از کلیک بر روی دکمه ارسال (Submit) مجدداً همان صفحه ظاهر می‏شود که به شما اطلاع می‏دهد فیلدی اجباری پر نشده است (در بعضی مواقع مجبورید از نو همه اطلاعات را وارد کنید چرا که صفحه ظاهر شده اطلاعات قبلی‏ای که در فیلدها وارده کرده بودید را در خود ندارد!). اگر بخواهیم منصفانه به این قضیه نگاه کنیم می‏توانیم بگوییم این گونه مشکلات این روزها بسیار کمتر شده‏اند چرا که سایتهای تجاری بخوبی می‏دانند که ناراحتی کاربر چقدر می‏تواند برای تجارت آنها زیان‏آور باشد. اما هنوز در زمانی که حل این مشکلات بسیار ساده است دیدن این موارد در برخی سایتها بسیار تعجب‏آور است. طراحان سایت باید بصورت واضح فیلدهای اجباری را از فیلدهای اختیاری متمایز کنند (انتخاب رنگ قرمز برای این کار مناسب‏تر است) و اگر به هر صورتی کاربری فیلدی اجباری را پر نکرد او را مجبور به پر کردن همه فیلدهایی که قبلاً وارد کرده بود نکنند و تنها آن فیلد پر نشده را با رنگی متفاوت از سایر فیلدها، خالی نمایش دهند.

3. تجاری شدن بی‏حدوحساب وب
درصد موافقت: 62
صفحات کوچک تبلیغاتی‏ای که در مقابل صفحه مورد نظرتان بازمی‏شوند، صفحات کوچک تبلیغاتی‏ای که در زیر صفحه مورد نظرتان بازمی‏شوند، انیمشنهای فلش صدادار برای تبلیغات تجاری، بنرهای تبلیغاتی بزرگ چشمک‏زن؛ تبلیغات ویدویویی که بدون اجازه کاربر شروع به پخش می‏کنند، همه از مسائل روزمره کاربران در وب هستند.
ایده‏ایی که با دریافت آگهی‏های تجاری، خدماتی رایگان را در وب ارائه می‏دهیم منجر به وبی فوق‏تجاری شده است و بسیاری از کاربران را از ادامه مشاهده این سایتها منصرف می‏کند. در MySpace، Yahoo و حتی PCWorld.com! – سایتی که این مقاله در آن منتشر شده است. – تبلیغات بسیار آزاردهنده و به نوعی غیرقابل‏اجتناب شده‏اند. بر روی صفحات وب تبلیغات متعدد در همه جای صفحه هر کدام تلاش می‏کنند که خود را بیشتر از دیگری نمایان کنند در صورتی که کاربر، در واقع، برای مشاهده محتویات آن صفحه به آنجا آمده است. نتیجه، کاهش پهنای باند اینترنت، طولانی شدن زمان بالا آمدن صفحات و کنترل کمتر کاربر بر مرورگرش است.
همچنین تبلیغات بر روی کیفیت محتوای سایتها هم تاثیر گذاشته است. زمانی که مدیران سایت، درجه مفید بودن یک صفحه را تعداد کلیکهای بر روی تبلیغات قرار داده شده در آن صفحه می‏دانند به نوعی بسمتی پیش می‏روند که بجای قرار دادن اطلاعات واقعاً مفید، اطلاعاتی گیشه پسند در سایتشان قرار دهند تا بلکه از این راه بتوانند درآمد بیشتری از راه تبلیغات کسب کنند. "من فکر می‏کنم از بسیاری طرق ما قدرت بالقوه وب را از دست داده‏ایم (همانطور که در مورد تلویزیون هم این اتفاق افتاد)." این جملات Mike Tinsley یک کاربر ناامید از اینترنت در ایندیانا است. او ادامه می‏دهد: "در روزهای اولیه وب، آنچه در آینده آن می‏دیدیم آموزش‏های مفید، اطلاعات رایگان برای همه و حتی سرگرمی بود. هر چند که مانند تلویزیون، وب نیز در چیزهای کم‏ارزش‏تر غرق شد و من بعید می‏دانم دوباره به آن شکوه روزهای اولیه‏اش بازگردد."
صنعت محتوای متمرکز بر تبلیغات، تلاش خود را برای ابداع روشهای جدید برای جلب چشمهای بیشتر بسمت تبلیغات ادامه می‏دهد و بعید به نظر می‏رسد که این مشکلات به این زودی‏ها حل شود. در همین حال، فروشندگان مرورگرها و سایر برنامه‏های سودمند (Utility) شاید بتوانند این مشکلات را تا حدودی و بصورت موقت حل کنند. تولیدکنندگان مرورگر نظیر Microsoft و Mozilla بصورت پیش فرض، باید تبلیغات انیمیشنی و ویدیویی را قبل از آنکه تمام یک صفحه را در سیطره خود در آوردند بلاک کنند تا جستجوگری که بدنبال مشاهده محتوای آن صفحه است بتواند مطلب مورد نظرش را براحتی پیدا کند. حتی اگر این قابلیتها را نمی‏توانند بصورت پیش‏فرض فعال کنند حداقل در تنظیمات مرورگرشان گزینه‏هایی ساده برای کاربر بمنظور بلاک کردن این تبلیغات آزاردهنده قرار دهند.

4. نیاز به استانداردها
درصد موافقت 58
برخی چیزهایی که در صفحات وب نمایش داده می‏شوند خیلی آزاردهنده است؛ مثلاً در یک صفحه وب می‏بینید: "صفحه‏ای که هم اکنون مشاهده می‏کنید برای نمایش صحیح نیاز به Internet Explorer دارد." (تصویری سمت چپ نشان می‏دهد Google Docs در Safari قابل نمایش نیست و ضمن دادن وعده برای پشتیبانی آن به زودی زود، به کاربر توصیه می‏کند در حال حاضر یکی از مرورگرهای رایگان را دانلود کند.)
ریشه تاریخی این مشکل به ناکاملی (و گاهی مشکلات) پشتیبانی Internet Explorer از استانداردهای طراحی یک صفحه وب بازمی‏گردد. چرا که IE سهم بالایی از بازار مرورگرها را در اختیار دارد و بسیاری از طراحان صفحات وب در طراحی‏هایشان بیشتر از آنکه رعایت استانداردها را در نظر بگیرند نمایش درست صفحه طراحی شده‏شان در IE را مد نظر قرار می‏دهند. Firefox در این زمینه موفقتر بوده است چرا که اکثر سایتها (به استثنای بسیاری از سایتهای تحت Microsoft) در مرورگر Mozilla Firefox بدرستی نمایش داده می‏شوند. اما هنوز کاریران Opera و Safari در حاشیه مانده‏اند. از صفحاتی که حاوی فرمهای مالی هستند گرفته تا سایتهای Web 2.0 بسیاری از آنها در همه مرورگرها بدرستی نمایش داده نمی‏شوند؛ مگر آنکه کاربران را مجبور کرد برای مشاهده هر صفحه از مرورگر خاصی استفاده کنند.
اگر سازندگان مرورگرها بر روی استاندارد خاصی توافق کنند ممکن است این سکسکه که اکنون گریبان‏گیر وب است ناپدید شود. هر چند که در نسخه‏های جدید IE، Microsoft تلاش کرده است پشتیبانی از استانداردها را بهبود دهد (در کنار اینکه از استانداردهای تعریف شده قبلی‏اش را نیز پشتیبانی می‏کند.). اما این مشکل همچنان باقی است؛ چرا که بسیاری از طراحان وب تنها استانداردهای تعریف شده از سوی IE و Firefox را لحاظ می‏کنند.
شما با ایجاد یک سند جدید در Google Docs مشکل دارید؟ توصیه سایت بسیار ساده انگارانه‏تر از آن است که مشکل کاربر را حل کرده باشد.
در بین این برنامه‏هایی که در لیست سیاه قرار دارند نامهای Google Docs، Washington Mutual و Yahoo بیشتر به چشم می‏خورد که هیچکدامشان در مرورگرهای Opera و Safari قابل استفاده نیستند.

5. خرابکارهای فارومها
درصد موافقت 58
اینترنت می‏توانست پلتفرم گسترده‏ای برای انواع تبادلات باشد به نوعی که در آن کاربران به شیوه‏های متمدنانه در این مجامع شرکت کنند و به بحث و گفتگو در خصوص موضوعات مختلف بپردازند. اما متأسفانه در وب حاضر این طور نشده است.
"من واقعاً احساس تنفر می‏کنم هنگامی که در یک فاروم، برخی افراد پستهای نامرتبط می‏فرستند و یا در مورد اینکه فلانی چقدر باحال است و یا منطقه‏شان چقدر دنج است صحبت می‏کنند." اینها جملاتی است که یکی از خوانندگان PC World بنام Roberta Dikeman از کالیفرنیا می‏گوید. او در ادامه می‏پرسد: "آیا بعد از آن، ما می‏توانیم به بحث در مورد آن موضوع ادامه دهیم و یا وجود آن جملات احمقانه و بی‏مصرف را در سایتمان تحمل کنیم!"
پنهان ماندن در پشت نامهای کاربری مستعار در وب، باعث می‏شود این خرابکاران براحتی بتوانند بحثهای مفید را مختل کنند. آنها از طریق حرفهای بی‏فایده و بی‏مفهوم، توهینهای شخصی، استفاده از زبان گستاخانه، عمداً فارومها را بسمت بحثهای ناامیدکننده و ناموزن سوق می‏دهند.
این خرابکاران در همه جا هستند. در گروه‏های خبری Yahoo، Google، قسمت نظرسنجی وبلاگها و در فارومهایی که یک شخص سئوالی تخصصی را مطرح کرده است.
یکی از راه‏های آسان و البته مفید مقابله با چنین اقداماتی این است که مدیران این گروه‏ها در جذب اعضایشان حساسیت بیشتری بخرج دهند. دیدگاه دیگر این است که کاربران از طریق حذف موارد نامرتبط و آزاردهنده خود پلیس برقراری نظم در فارومها باشند.

6. گرانی خرید بلیت
درصد موافقت: 54
سایتهایی نظیر Ticketmaster که به منظور مدیریت یکی از بزرگترین ارمغانهای اینترنت (یعنی خرید بلیت و چاپ آن تنها با چند کلیک) بوجود آمده‏اند، اکنون هزینه‏ای مضاعف دریافت می‏کنند. آژانسهای سنتی فروش بلیت، سربارهای مالی زیادی بابت هزینه‏های پرسنل، اجاره، تجهیزات و محیط فیزیکی خود دارند. اما Ticketmaster.com، بزرگترین آژانس فروش آنلاین بلیت جهان، 9 دلار اضافه‏تر بابت هزینه راحتی (Convenience Charge) برای مثلاً هر بلیت کنسرت 32.5 دلاری در سانفرانسیسکو بعلاوه 4.9 دلار هرینه پردازش (Processing Fee) برای هر سفارش دریافت می‏کند. بنابراین برای هر بلیتی که می‏خرید باید 42 درصد مبلغ واقعی بلیت بابت هزینه‏های اضافی‏ای که Ticketmaster از شما دریافت می‏کند بپردازید! اگر فرض کنید تمام بلیتهای کنسرت بفروش نرفته است شما می‏توانید همان بلیت را از باجه فروش بلیت محل برگزاری آن کنسرت با قیمت 32.5 دلار بخرید و نزدیک به 14 دلار صرفه‏جویی کنید.
یکی از دلایلی که Ticketmaster توانسته است این هزینه‏ها را بدون اعتراض از مردم دریافت کند رقابت کم در بازار تجاری فروش بلیت بوده است. این شرکت قراردادهای انحصاری با بسیاری از شرکتهای ایالات متحده دارد. در سال 1994، یک طرفدار موسیقی راک با نام Pearl Jam، در خصوص بالا بودن هزینه‏های دریافت شده از سوی Ticketmaster و تلاش برای انحصاری کردن این صنعت به وزارت دادگستری ایالات متحده شکایت کرد. اما در نهایت این وزارتخانه اعلام کرد که Ticketmaster از هیچ قانونی تخلف نکرده است.

7. راهنمای Web 2.0، کمکی نمی‏کند.
درصد موافقت: 49
تکنولوژی Web 2.0 از برنامه‏های مفیدی که با واسطهای کاربری زیبایی آراسته شده‏اند پشتیبانی می‏کند. اما اگر شما در هنگام کار با این برنامه‏ها بخواهید از راهنمای آنها استفاده کنید و برای این منظور بر روی لینک راهنمای سایت کلیک کنید خواهید دید که در نهایت به بن‏بست خواهید رسید.
دلیل آن این است که بسیاری از پاسخهای قرار داده شده در صفحات راهنما و سئوالات رایج (FAQ) بسیار کلی‏تر و بدیهی‏تر از آن است که مشکلی را حل کنند. برای نمونه یک برنامه ممکن است در یک مرورگر بدرستی کار نکند چرا که یک plug-in مرورگر از کار افتاد است و یا برنامه دیگری که بر روی آن سیستم قرار گرفته با این برنامه جدید ناسازگاری دارد اما در صفحه راهنما و یا سئوالات رایج این سایتها این مشکلات بصورت جزئی پاسخ داده نشده‏اند.
بجای قرار دادن راهنماهای کلی در این سایتها می‏توان از فارومها، اتاقهای چت، ویکی‏ها و سایر مواردی که کاربران بتوانند خودشان از روی تجربیات و یا تخصصشان در خصوص این مشکلات در محیطی ارتباطی به یکدیگر کمک کنند استفاده گردد.

8. گرانی کتابهای الکترونیک
درصد موافقت: 41
هزینه انتشار و توزیع کتابها بصورت الکترونیک باید بسیار کمتر از چاپ و کپی آن به شیوه دشوار سنتی باشد. پس چرا کاربران باید هزینه‏ای برابر و در برخی موارد بیشتر بابت خرید یک کتاب الکترونیک بپردازند؟ برای نمونه نسخه الکترونیکی کتاب The Secret اثر Rhonda Byrne در eBooks.com به قیمت 15.29 دلار بفروش می‏رسد؛ در حالی Amazon.com نسخه چاپی همین کتاب را با جلد رحلی بهمراه ارسال به درب منزلتان 13.17 دلار می‏فروشد که واقعاً عجیب است!
بطور میانگین ناشران قیمت کتابهای الکترونیک خود را بین 8 تا 16 دلار قرار می‏دهند و این همان محدوده قیمتی است که برای نسخ چاپی لحاظ می‏شود. شاید دلیل آنها این است که بخش زیادی از این قیمتها مربوط به هزینه‏ای است که نویسندگان اثر بابت فروش هر کتاب بی‏توجه به نوع چاپ و فروش دریافت می‏کنند. ناشران می‏گویند آنها مشغول طراحی مدلی برای قیمت گذاری فروش کتابهای الکترونیک هستند که نتیجه آن مشخص خواهد کرد مردم چقدر پول بابت خرید یک رمان الکترونیک، باید بپردازند. همچنین آنها مشغول بررسی این موضوع هستند که فروش کتابهای الکترونیک چه اثری بر روی فروش کتابهای چاپی خواهد گذاشت.

9. ویدیوهای ناامیدکننده
درصد موافقت: 38
کیفیت تصاویر فیلمهای ویدیویی تحت وب هر روز بهتر می‏شوند اما کمبود محتویات با کیفیت باعث شده است که کاربران کمتر بتوانند از فیلمهای ویدیویی موردنظرشان بصورت آنلاین استفاده کنند.
برخی شبکه‏ها بخصوص ABC و CBS قرار دادن نمایشهای تلویزیونی خود بر روی اینترنت را آغاز کرده‏اند اما مصرف‏کنندگان هنوز در پیدا کردن برنامه‏های موردعلاقه‏شان با قیمت مناسب دچار مشکل هستند.
در بخش نمایشهای تلویزیونی Apple's iTunes Music Store هر اپیزود یک موسیقی پاپ با قیمت 1.99 دلار بفروش می‏رسد. اما Rafat Ali کسی که بحث رسانه‏های دیجیتال را از طریق PaidContent.org دنبال می‏کند می‏گوید که همه نمایشها در حال حاضر قابل دسترس نیستند چرا که صاحبان آثار بزرگ (نظیر HBO) نگرانند که ارائه نسخه‏های آنلاین از نمایش‏هایشان، فروش برنامه‏هایشان از طریق تلویزیونهای کابلی را تحت تاثیر قرار دهد.
"من نمی‏توانم بصورت آنلاین آخرین نسخه The Sopranos را خریداری کنم چرا که HBO آنرا بصورت آنلاین ارائه نکرده است. این یک ناامیدی بزرگ برای علاقمندان است." Ali ادامه می‏دهد: "هنوز بسیاری شرکتهای مردد، علاقه‏ای به قرار دادن برنامه‏هایشان بر روی وب ندارند."

10. خستگی از دنیاهای مجازی
درصد موافقت: 9
با وجود وعده و وعیدهایی که در خصوص دنیاهای مجازی نظیر Second Life است ما بسیار متعجب شدیم که تعداد کمی از خوانندگان ما به این موضوع علاقه نشان می‏دهند. بیش از نیمی از نظردهندگان ما گفته بودند از کیفیت این محیطها بسیار ناراضی هستند و تنها 25 درصد آنها از کیفیت این محیطها ابراز رضایت کرده بودند.
تحلیلگر Yankee Group، Christopher Collins در این خصوص می‏گوید در زمانی که شبکه‏های اجتماعی نظیر MySpace و Facebook رشد سریعی را شاهد هستند بزرگترین دنیای مجازی، یعنی Second Life از سال 2006 تا کنون نرخ رشد کمتری داشته است.
تازه‏واردان دنیاهای مجازی (که اکثراً از طریق وعده‏های رسانه‏ها به این محیطها پیوسته‏اند) اغلب بعد از مدتی این محیطها را ترک می‏کنند. این محیطها دارای واسطهای کاربری قدیمی و خطاهای نرم‏افزاری زیادی هستند. بر اساس آماری که Second Life در 7 اکتبر 2007 اعلام کرده است این سایت در مجموع 10 میلیون عضو دارد. اما تنها 1.3 میلیون (13 درصد) آنها در طول یک ماه قبلش به سایت وارد شده بودند. و از این تعداد، 338000 نفر در طول هفته پیش از آن به سایت وارد شده بودند.
برای جذب کاربران بیشتر، دنیاهای مجازی ناچار هستند که از واسطهای کاربری جدیدتری استفاده کنند که بسیاری از چیزهای دنیای واقعی را در آن نمایش دهد. آنها شاید بتوانند به این هدف برسند در صورتی که نرم‏افزارهایشان را توسعه و تکنولوژی‏های جدید را بکار گیرند و البته از کاربرانشان نیز درس بگیرند.
وبِ بهبودیافته؛ وب امروز، شایستگی این عنوان را نخواهد داشت مگر زمانی که صاحبان سایتها و کاربران همه با هم تلاش کنند تا این مشکلات را برطرف سازند تا همه بتوانند از آنچه می‏خواهند بدرستی بهره گیرند.

نویسنده : سید حسین محتسبی

حفاظت از اطلاعات در استفاده از خدمات آنلاین مالی و اعتباری

روند انتشار کدهای مخرب بسیار نگران کننده تر از حالتی ست که کاربران معمولی و خانگی اینترنت تصور می کنند. با افزایش تعداد افرادی که بطور تفریحی و یا جدی به نفوذ در سیستم ها و تخریب آنها مشغولند، تنوع کدهای مخرب با ریسک های تخریبی متنوع، به نحو چشمگیری افزایش یافته است. با این وجود، به نظر می رسد که کاربران اینترنت، به ویژه کاربران خانگی آن، در رابطه با حمله های مخرب این کدها نگرانی اندکی دارند و شرایط فعلی، انگیزه مناسبی را برای حفاظت از رایانه ها و اطلاعات موجود در آن ها ایجاد نمی کند .

بر خلاف عقیده کاربران غیر حرفه ای اینترنت، سرفت اطلاعات مالی و اعتباری افراد در هنگام استفاده از خدمات بانکی آنلاین، تنها به علت کلاهبرداری (فیشینگ) و یا عملکرد جاسوس افزارها نمی باشد بلکه عوامل و شرایط دیگری نیز در این خصوص باید مورد توجه قرار گیرند.

یکی از این عوامل مهم، اعتماد بیش از حد کاربران اینترنت به عدم قرارگرفتن در معرض حملات مخرب است. بیشتر افراد گمان می کنند که امکان حمله هکرها به رایانه و تخریب سیستم آنها توسط کدهای مخرب بسیار اندک است. "واقعا کدام هکر به خود زحمت می دهد تا اطلاعات بانکی من را که پول کمی در آن وجود دارد سرقت کند." "هکرها بیشتر به سراغ میلیونرهایی می روند که در حساب بانکی شان پول های فراوانی با ارقام نجومی وجود داشته باشد."

اما این عقیده ای کاملا نادرست است. کاربران باید به خاطر داشته باشند در هنگام اتصال به شبکه اینترنت آنها تنها توسط آدرس های IP خود شناسایی می شوند و نه خصوصیات شخصیتی و یا موجودی حساب بانکی. اصولا برای یک هکر و یا خرابکار اینتنرتی، نفوذ و حمله به رایانه ای با آدرس 12.34.56.78 (مثلا در آمریکا) با ورود غیر مجاز و تخریب رایانه دیگری به آدرس 87.65.43.21 (در بلژیک) کاملا یکسان است. اگر در هر کدام از این آدرس ها، حساب های بانکی وجود داشته باشند که بصورت آنلاین و اینترنتی مورد استفاده قرار بگیرد، حتی با وجود کم بودن موجودی ، باز هم انگیزه خوبی برای هکرها و خرابکاران اینترنتی است که اطلاعات محرمانه مربوط به آن را در اختیار داشته باشند.
کاربران رایانه باید بدانند که بسیاری از مجرمان اینترنتی به پول های اندک نیز قانع اند، و برای آنها مقداری اندک همیشه بهتر از هیچ است.

خطرات و ریسک های امنیتی مربوط به خریدهای اینترنتی، نقل و انتقال پول و بررسی حساب های بانکی بسیار زیاد است. اما خوشبختانه راه های کنترل و حذف این خطرات نیز(در صورت توجه و عملکرد صیح کاربران) وجود دارد.
بیشتر کاربران اینترنت برای پیشگیری از ریسک های امنیتی در معاملات اینترنتی، معمولاً به نصب و استفاده از برنامه های امنیتی با قابلیت ردیابی جاسوس افزارها و تروژان ها اکتفا می کنند. اما متاسفانه آمارهای موجود، نشان دهنده شرایطی است که از وضعیت مورد تصور کاربران بسیار وخیم تر می باشد: خلق و انتشار بیش از هزار گونه مختلف از بدافزارهای رایانه ای به صورت روزانه؛ یعنی تقریبا یک بدافزار در هر دقیقه !! این بدان معناست که کاربران باید تمام وقت خود را تنها به امن کردن محیط کاری خود اختصاص دهند در حالیکه هیچ وقتی برای انجام کارهای دیگر ندارند!

برخی از کاربران نیز برای دریافت خدمات آنلاین مالی و اعتباری و یا انجام خریدهای اینترنتی، ابتدا نرم افزار امنیتی خود را بروز می کنند. این حداقل کار صحیحی و مناسبی است که انجام می شود زیرا دست کم آنها محیط سیستم خود را از وجود کدهای مخرب شناخته و ثبت شده پاکسازی می کنند. اما تهدید دیگری نیز وجود دارد: خلق و انتشار ویروس های بسیار جدیدی که فقط در عرض چند دقیقه در شبکه اینترنت پراکنده می شوند و تا لحظه شناسایی، ثبت و تولید کد خنثی کننده آنها، قادر به نقوذ در سیستم و ایجاد حمله های مخرب می باشند.

با توجه به تمام شرایط و موارد فوق، توصیه آخر کارشناسان امنیتی به کاربران خدمات بانکی آنلاین، این است که قبل از ورود به وب سایت بانک ها و موسسات مالی و دریافت خدمات آنلاین از آنها، حتما با استفاده از آخرین نسخه بروز رسانی شده یک نرم افزار قدرتمند امنیتی، رایانه و محیط سیستم خود را از وجود بدافزارهای فعال پاکسازی کرده و از فن آوری های حفاظت پیشگیرانه مانند TruPrevent برای ردیابی و خنثی سازی کدهای مخرب بسیار جدید، ناشناخته و سریع الانتشار استفاده کنند.

بسته به حجم دیسک های سخت مورد استفاده در رایانه های فعلی و نیز حجم برنامه های مختلف موجود در آنها معمولا زمان بررسی، جستجو و پاکسازی رایانه ها ممکن است قدری زمان بر و طولانی باشد.
برای رفع این مشکل نیز کاربران رایانه می توانند از نرم افزار NanoScan استفاده کنند، این برنامه با قابلیت های پیشرفته و عملکرد سریع خود می تواند در مدت زمان بسیار کوتاهی محیط شبکه و سیستم کاربران را برای انجام معاملات اینترنتی و استفاده از خدمات بانکی آنلاین، امن و نفوذ ناپذیر نماید: www.nanoscan.com

نویسنده : اسماعیل ذبیجی

تفاوت تلویزیون پلاسمایی و LCD چیست؟

بزرگترین تلویزیون جهان در لندن به فروش رسید.این تلویزیون که بوسیله شرکت پاناسونیک ساخته شده و قیمت آن ۵۰ هزار پوند (۹۸۴۶۰ دلار ) است، دارای یک صفحه پلاسمایی ۱۰۳ اینچی با وزن کمرشکن ۲۲۰ کیلوگرم است. این آخرین فرآورده تکنولوژی تفریح خانگی ممکن است از دسترس اغلب ما دور باشد، اما هنوز گزینه‌های بسیار دیگری در بازار موجودند که مشتریان تلویزیون را وسوسه می‌کنند.
● پرسش‌های زیر ممکن است در خریدن تلویزیون برای شما هم مطرح شود:
▪ تفاوت تلویزیون پلاسمایی و LCD چیست؟
هنگامی که می‌خواهید بین خریدن تلویزیون پلاسمایی و LCD(صفحه کریستال مایع) انتخاب کنید، در واقع دارید میان دو تکنولوژی در حال رقابت مقایسه انجام می‌دهید. هر دوی این تکنولوژی‌ها دو روی یک سکه دیجیتال هستند و در تلاش برای رسیدن به نتایج مشابهی هستند: تصاویر شفاف و با رنگ طبیعی .
در تلویزیون‌های پلاسمایی نور از سلول‌هایی منفرد ساطع می‌شود و می‌تواند با ظرافت سایه‌های رنگ‌ها را با جزئیات بیشتری نشان دهد، در حالیکه صفحه‌های LCD از نور پشتی لوله‌های فلورسانس استفاده می‌کنند که از میان یک شاتر کرکره‌ مانند عبور می‌کنند.
این سیستم‌های رقیب در سال‌‌‌های اخیر بازار را به دست گرفته‌اند و اگر شما بخواهید یک تلویزیون جدید بخرید احتمال از یکی از این دو تکنولوژی در آن استفاده شده است.

 
▪ کدامیک از این دو بهترند؟
به زبان ساده به علت آنکه طریقه ساطع‌شدن نور از صفحه‌هایی پلاسمایی، کیفیت و وضوح رنگ از این صفحه‌ها تاثیر بسیار بیشتری در بینندگان در اتاقی ایجاد می‌کند که نور محیطی آن کمتر است مثلا در اتاق نشیمن . اما برعکس اگر می‌خواهید تلویزیونی را برای یک محل پرنورتر مثلا آشپزخانه‌تان بخرید، کارآیی LCD بسیار بیشتر است.
گرچه سازندگان این مسئله را که تلویزیون‌های پلاسمایی برق بیستر مصرف می‌کنند، کارشناسان مستقل مدعی‌اند که برق مصرفی این نوع تلویزیون‌ها تقریبا دو برابر بیشتر است.
▪ آیا بزرگتر زیباتر است؟
شکی نیست که صفحه تلویزیون‌ها دارد بزرگ و بزرگتر می‌شود، اما گروه‌های مصرف‌کنندگان می‌گویند شاهدی وجود ندارد که هرچه صفحه نمایش تلویزیون بزرگتر شود، تصویر ان هم بهتر شود. البته اگر درخشندگی بالا مد نظر باشد، مطمئنا صفحه بزرگتر تاثیرگذارتر است.
در هرحال تردیدی وجود ندارد که یک خانواده متوسط که برای خریدن تلویزیون به فروشگاه می‌رود به اندازه و رنگ تلویزیون و حتی نوع طراحی دستگاه کنترل راه‌ اهمیت بیشتری می‌دهد تا ظرافت‌های چگونگی انتقال تصاویر بر روی صفحه نمایش.

▪ آیا باید تلویزیون را به دیوار آویزان کرد؟
امروزه با دسترس قرار گرفتن صفحه‌‌های نمایش مسطح می‌توانیم آنها را روی دیوار نصب کرد. البته توجه داشته باشید که گیره‌‌ها و وسائل ثابت‌کننده روی دیوار را باید جدا بخرید و معمولا باید از کمک یک کارشناس برای نصب آنها استفاده کنید که مستلزم هزینه اضافی است و نیز بروشورهای بیشتری باید بخوانید.نهایتا باید مطمئن شوید که دیوار قدرت تحمل وزن این صفحه نمایش سنگین را داشته باشد.

 
▪ تلویزیون وضوح بالا چیست؟
وضوح بالا یا HD به معنای سیگنال‌های تلویزیونی است که که با وضوح بیشتری نسبت به قالب‌های سنتی پخش می‌شوند و در نتیجه تصاویر واضح‌تر و زنده‌تری را بوجود می‌آورند.برای مثال در آمریکا که این سیستم برای اولین بار در میانه دهه ۱۹۹۰ ارائه شد و اکنون نیز رواج بیشتری دارد – تلویزیون‌های HD پنج برابر بیشتر نسبت به تلویزیون‌های معمولی اطلاعات ویدئویی بیشتری را به نمایش می‌گذارند. در انگلیس در بسیاری از دستگاه‌های تلویزیون چه پلاسمایی و چه LCD قابلیت HD تلفیق شده است.
اما بسیاری از افراد نمی‌دانند که خریدن یکی از این سیستم‌ها ضرورتا به معنای نشان‌دادن خودکار تصاویر با وضوح بالا نیست. چرا که در حال حاضر تنها مشترکان تلویزیون‌های کابلی و ماهواره‌ای کانال‌های با کیفیت HD را در اختیار دارند ( و برای آن هزینه اضافی می‌پردازند). به عقیده کارشناسان تا زمانی که پخش تلویزیونی زمینی به شکل HD درآید زمان زیادی باقی است.

▪ تلویزیون‌های قدیمی تا کی همچنان کار خواهند کرد؟
سیگنال‌های تلویزیونی آنالوگ قدیمی در انگلیس از سال ۲۰۱۲ به بعد متوقف خواهند شد، به این ترتیب اگر شما تلویزیون غیردیجیتال داشته باشید و مشترک تلویزیون کابلی، ماهواره‌ای یا فرمت‌های گوناگون آنها نباشید، تلویزیونتان در این زمان کاملا بی‌مصرف می‌شود. علت آن است که همه سرویس‌های تلویزیونی کابلی/ماهواره‌ای/رایگان در این زمان با شکل دیجیتال پخش خواهند شد و این فرمت نهایتا" به هنجار معمول پخش تلویزیونی بدل خواهد شد. البته مادامی که مشترک یکی از این فرمت ها باشید، تلویزیون قدیمی‌تان مشکلی ایجاد نخواهد کرد. و لازم نیست نگران HD، LCD و پلاسما و غیره باشید. حتی هنوز می‌توانید تلویزیونهای آنالوگ غیردیجیتال را به خصوص به شکل پرتابل برای اتاق خواب و ... بخرید، اما هنگام خرید این تلویزیون‌ها در نظر داشته باشید که آنها هنگامی که انقلاب دیجیتال در سال ۲۰۱۲ کاملا تحقق یابد، دیگر کار نخواهند کرد .

HDMI چیست؟

در مشخصات بسیاری از تلویزیون‌های ال‌سی‌دی و سینمای خانگی می‌خوانیم که محصول مذکور دارای کابل HDMI است. اما به راستی کابل HDMI‌چیست و چه مزایایی برای مصرف کننده در بر دارد؟
 HDMI  یا High-Definition Multimedia Interface جدیدترین رابط تجهیزات صوتی-تصویری مانند تلویزیون‌های کیفیت بالا (HDTV) و سینمای خانگی (Home Theater) است. 
HDMI  می‌تواند با یک کابل 19 سیمی که از طریق سیستم USB (Universal Serial Bus) اتصال می‌یابد، پهنای باندی معادل 5 Gbps (5 گیگا بیت در ثانیه) را انتقال دهد. این محدوده دو برابر پهنای باند مورد نیاز برای ارسال صوت و تصویر چند کاناله است.
HDMI به سبب چنین قابلیت‌هایی از رابط‌های نسل‌های پیشین کارآمدتر می‌باشد. مانند کابل‌های تصویر مجزا (Component Video)، S-Video و تصویر ترکیبی (Composite Video).
HDMI   یک رابط سیگنال دیجیتالی غیرفشرده است. در گذشته هنگامی که کابل‌های رابط آنالوگ می‌خواستند سیگنال‌های دیجیتال را از یک منبع دیجیتال به منبع دیگری انتقال دهند ابتدا باید سیگنال دیجیتال با کیفیت بالا به سیگنال آنالوگ با کیفیت پایین‌تر تبدیل می‌شد و پس از انتقال یافتن برای پخش آن‌ها باید مجدداً از آنالوگ به دیجیتال تغییر حالت می‌داد، در هریک از این تبدیل‌ها کیفیت و صحت سیگنال دیجیتال اصلی کاهش یافته، مخدوش و دچار نویز می‌شد ولیHDMI   سیگنال را به همان صورت و با همان کیفیت انتقال می دهد.

HDMI   با پهنای باند و سرعت بالا می تواند علاوه بر تصاویر تا 8 کانال مجزای صوت را برای صداهای مجزای فراگیر انتقال دهد. در حالی که رابط‌های پیشین تصاویر برای انتقال صوت نیاز به کابل‌های مجزایی داشتند و بسیاری از مردم از کابل‌های صوت RCA L/R استفاده می‌کردند(RCA L/R کابل‌های قرمز و سفیدی هستند که جهت انتقال صدای استریو – چپ و راست - استفاده می‌شوند). کابل HDMI جایگزین تمامی کابل‌های درهم و برهم پشت دستگاه‌ها می‌شود.
HDMI استاندارد یعنی Type A، 19 سیم دارد و Type B آن 29 سیم.  Type B در کابردهای حرفه‌ای نظیر صنعت تصاویر متحرک یا انیمشن سازی استفاده می شود. با توجه به قابلیت داخلی HDMI، هر دو نوع هوشمند هستند؛ دستگاه‌ها می‌توانند از طریق این رابط با هم در ارتباط باشند و با اطلاعات کمکی عملکرد مجزایی را به صورت یکپارچه آماده کنند. این مشخصه (کارکرد متقابل) در تکنولوژی های پیشین وجود نداشت.
HDMI   تمامی فرمت‌های استاندارد تصویر را پشتیبانی می کند از جمله تصاویر پیشرفته (بهبود یافته) و کیفیت بالا را.
  همچنین با رابط های مشابه دیجیتالی از طریق کابل های DVI  / HDMI سازگار است. کابل DVI  / HDMI شامل یک کابل است که در یک سر آن کانکتورDVI (Digital Video Interface)  و سر دیگر یک کانکتور HDMI قرار دارد و به همین روش کارت‌های گرافیکی جدید که پورت DVI دارند می توانند از طریق پورت HDMI به دستگاه متصل شوند.
از سال 2005 تعدادی از تلویزیون‌های جدید با حداقل یک رابط  HDMI به فروش رسیده‌اند. بعضی از کارشناسان معتقدند که 2 رابط  HDMI قابلیت انعطاف و مورد استفاده‌ی بیشتری را برای مشتری ایجاد می‌کند و حتی برای کسانی که می‌خواهند دستگاه‌های بازی حرفه‌ای را به سیستم‌شان وصل کنند داشتن 3 رابط HDMI مناسب‌تر است.
رابط‌های چندگانه بیشتر همراه تلویزیون‌های دیجیتالی به بازار عرضه خواهند شد که البته پیشرفت تکنولوژی این رابط‌ها را بر روی دستگاه‌های بیشتری نصب خواهد کرد. هم اکنون این نوع رابط ها بر روی تمامی تلویزیون‌های پلاسما و LCD سری جدید ال‌جی و همچنین DVD Recorder‌های مدل RH250 و RH251 ال‌جی نصب شده و امکان بهره‌گیری از قابلیت‌های بی‌نظیر HDMIرا برای مصرف‌کنندگان این دستگاه‌ها فراهم ساخته است.

تهیه شده توسط  محسن باقری گرمارودی، کارشناس صفحات نمایشگر از مرکز خدمات گلدیران

آشنایی با خطای سخت افزاری سیستم

یکی از اصلی ترین عملیات کامپیوتر در هنگام روشن شدن عملیات POST یا Power On Self Test میباشد. که تمامی نرم افزارها و قطعات سخت افزاری لازم برای بوت سیستم را تست کرده و آماده به کار میکند و در واقع کامپیوتر شما بعد از فشردن کلید Pwoer توسط شما، در ابتدا تمامی فرمانها را از بایوس کامپیوتر دریافت می کند. از اینرو بایوس وظیفه دارد که مشکلات سخت افزاری را به شما گوشزد کند.
همه بایوس ها در هنگام درست بوت شدن سیستم یک بوق کوتاه در شروع کارد میزنند که این بوق به معنی درست و کامل کار کردن تمامی نرمافزارها و سخت افزارهای اصلی سیستم است، اما گاهی نیز اتفاق می افتد که یک یا چندی از برنامه ها یا قطعات معیوب شده یا به عللی از انجام وظیفه باز می مانند، اینجاست که بایوس با تنها راه ارتباطی مستقیم با کاربر ( بوق ) شما را آگاه می سازد.
کدهای بوقی بایوس AWARD :
بایوس آوارد عمدتا به پیامهای خطا برای آگاه کردن کاربران از وجود مسئله اتکا دارد، اما چند کد بوقی مشهور وجود دارد که این تراشه بایوس تولید میکند:
تعداد بوقها در عملیات Post مفهوم بوق نا محدود (تکرار شوند) خطای حافظه سیستم یک بوق بلند پس از دو بوق کوتاه خطای کارت گرافیک یک بوق باند پس از سه بوق کوتاه خطای گرافیک یا حفظه گرافیک بوقهای با ارتفاع بالای نا محدود (تکرار شونده) خطای داغ شدن پردازنده بوقهای با ارتفاع بالا ،با ارتفاع پایین ( تکرار شونده)
خطای پرازنده کدهای بوقی بایوس AMIBIOS :
بایوس AMIBIOS محصول شرکت American Megatrends یکی از بایوسهای متداول است و آخرین نگارش تعدادی کد بوقی دارد که اشکالات زمان بوت شدن را به کاربران می گوید: تعدا بو قها در زمان راه اندازی (پیش از POST) مفهوم بوقها 1 دیسکت را در دیسکران A: قرار دهید 2 فایل AMIBOOT.ROM بر روی دیسکت بوت شدنی نیست 3 خطای حافظه سیستمی 4 عملیات روز آمد سازی بایوس موفقیت آمیز بوده است 5 خطای خواندن دیسک 6 خرابی فرمان صفحه کلید 7 حافظه فلش بایوس تشخیص داده نشده است 8 خرابی کنترل کننده دیسکت ران 9 خطای مجموع بررسی (checksum) بایوس 10 خطای پاک کردن حافظه فلش 11 خطای برنامه سازی حافظه فلش 12 اندازه فایل AMIBOOT.ROM درست نیست ( یا حضور ویروس) 13 نا همسانی تصویر BIOS ( فایل ROM دقیقا همان نسخه درون بایوس نیست) تعداد بوقها در زمان POST 1 خطای Timer احیای حافظه سیستم 2 خطای پریتی حافظه سیستم 3 خطای آزمایش خواندن / نوشتن حافظه سیستم 4 زمان دار تخته مدار مادر کار نمیکند 5 خطای پردازنده 6 کامپیوتر نمی تواند به حافظه حالت حفاظت شده برود 7 خطای استثنای عمومی (مربوط به پردازنده) 8 خطای حافظه نمایش ( مربوط به کارت ویدئویی) 9 خطای مجموع بررسی AMIBIOS ROM 10 خطای خواندن / نوشتن رجیستر CMOS 11 اشکال آزمایش حافظه نهانگاهی (cache) نکته : اگر موقع عملیات POST یک ، دو یا سه بوق بشنوید، تعویض کارتهای RAM را در نظر بگیرید یا دست کم آنها را بررسی کنید تا اطمینان یابید که درست نصب شده اند. اگر در عملیات POST هشت بوق بشنوید اطمینان یابید که کارت ویدئویی درست نصب شده است، ممکن است لازم باشد که آن را عوض کنید. اگر موقع عملیات POST تعداد بوقها با آنچه گفته شد متفاوت بود ( چهار تا هفت یا 9 تا یازده بوق)، ممکن است یک مسئله جدی در تخته مدار مادر یا قطعات دیگر وجود داشته باشد، کامپیوتر را به یک تعمیرگاه تخصصی ببرید.
منبع: softestan.ir