دلسوخته تر از همه یِ خَلقِ جهانم

دفترشعر/ محمد پاشائی

:

دلسوخته تر از همه یِ خَلقِ جهانم
هم زخم به دل دارم و هم بسته زبانم
در راهِ رفاقت بِنَهادَم همهِ هستیِ خود را
جز مهر و وفا راهِ دگر هیچ ندانم 

شبم تاریکه وو سرده خدایا

دفترشعر/ محمد پاشائی

شبم تاریکه وو سرده خدایا
دلم غمگین و پُر درده خدایا
زِ دیدارش هزارسالی گذشته
کمک کن تا که برگرده خدایا 

نمی بینی، نمی فهمی چه حسی دارم امشب

دفترشعر/ محمد پاشائی

نمی بینی، نمی فهمی چه حسی دارم امشب
سکوت است و همه خوابند و من بیدارم امشب

بُرو بُرو که خسته از، این همه دلواپسیم

دفترشعر/ محمد پاشائی

بُرو بُرو که خسته از، این همه دلواپسیم

بُرو مرا رها بُکن، توو عالَمِ بی کَسِیم

مرا دِگر به خیرِ تو، به هیچ وجه امید نیست

برو دگر شَر مَرِسان، بود و نبودِ تو یکیست 

ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شِه

دفترشعر/ محمد پاشائی

ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شِه
نذار حالِ من از اینی، که الان هست، بدتر شِه 

روبَه صفتان، گِردِ مرا باز گرفتند

دفترشعر/ محمد پاشائی

روبَه صفتان، گِردِ مرا باز گرفتند
حیثیت و احساسِ مرا گاز گرفتند