ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شِه

دفترشعر/ محمد پاشائی

ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شِه
نذار حالِ من از اینی، که الان هست، بدتر شِه  

هوایِ قلبِ من، پوشیده شد با ابرایِ تیره
عزیزم، پاره یِ این تن داره، از پیشِ من میره 

دارم دِق میکنم کم کم، تو هر لحضه، تویِ هر دَم
دیگه قلبم نمی گُنجه، تویِ این تَن، تویِ سینم

ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شِه
نذار حالِ من از اینی، که الان هست، بدتَر شِه

میونِ عشق و نفرت، باز دوباره گیر افتادم
تمامِ خاطراتِ خوب و بد، هر شب، میاد یادم

برام هر جایِ این خونه، دیگه مثلِ یه زندونه
تو این تشویش و تنهایی، دلم خونه دلم خونه

ببار ای نم نمِ بارون، ببار تا گونه هام تَر شه
نذار حالِ من از اینی، که الان هست، بدتَرشه