یکُّ و دوُّ و سه وُّ چار، پنج و شیش و هفت و هشت

دفتر اشعار محمد پاشائی

یکُّ و دوُّ و سه وُّ چار، پنج و شیش و هفت و هشت

شد گلستان ، باغ  و بستان، کوه و دشت

پای کوبانُُ رخ نمود از پشت ابرها آفتاب

چشمه ساران گشت جاری و بیابان سبز گشت

پا نهادی بر زمین خاکی ای حوری سرشت

جایگاهت باغ رضوان بود  و شاید هم بهشت

دست تقدیر اسم من را در کنار نام تو

بهر عشق و شور و مستی، در کتاب تو نوشت

اینک  این  من ، می زیم با مهر رویت شاد شاد

چشمهای مهربانت، مهرورزی را به  چشمم هدیه داد

در چنین روز خجسته ، با چنین  احوال خوش

زادروزت شاد و خرم، شادیت افزون باد